Најголемата британска јавна медиумска компанија Би-Би-Си ја укина забраната што досега постоеше за прикажување на ликот на пророкот Мухамед за да не се повредат религиозните чувства на муслиманите.
Ваквата забрана која ги обврзуваше уредниците во информативниот и во другите сектори на Би-Би-Си да не го прикажуваат Мухамед во форма на лик, не беше определена од некоја владина институција туку од внатрешниот правилник за однесување, што постои во компанијата.
Би-Би-Си веќе ги „прекрши“ сопствените правила што доскоро строго се применуваа веднаш по терористичките напади во Париз, со објавувањето на карикатурите од француското списание „Шарли Ебдо“ чии главни карукатуристи, новинари и уредници се меѓу 17 жртви на нападите од исламистичките милитантни екстремисти.
Британската јавна компанија, која дејствува како радио-телевизиски јавен сервис во Велика Британија ги објави на своите програми карикатурите на францускиот весник, известувајќи за терористичките напади во Париз.
Во првичната реакција на Би-Би-Си беше речено дека промената на ставот околу ликот на муслиманскиот пророк, не треба да се поврзува со париските случувања и дека забраната била укината пред терористичките напади во францускиот главен град.
Недоразбирања се појавија откако еден ден по нападите во Париз, водечкиот новинар и водител на Би-Би-Си Дејвид Димблби, во една тв емисија тврдеше дека забраната за прикажување на ликот на Мухамед се уште е во сила, оправдувајќи го постоењето на ова правило.
Во официјалното соопштение од јавниот сервис што потоа уследи беше речено дека „упатството за однесување“ на новинарите и на уредниците е старо и дека тоа не ги одразува позициите на Би-Би-Си за слободата во изразувањето на уредничките ставови што ја имаат сите програми, дури и кога станува збор за „чувствителни теми и прашања“.
Во соопштението се вели и дека ова упатство или правилник на Би-Би-Си се наоѓа во фаза на прерарзгледување.
Реакциите на јавниот сервис доаѓа откако повеќе лондонски коментатори и весници реагираа на терористичкиот напад врз „Шарли Ебдо“ со истакување на „погрешната позиција“ во британската јавност за „политичката коректност“ за да не се повредат чувствата на една религиозна заедница.