Баба Амар Барти ја држи раката во воздух од 1973 год. На овој потег се одлучил затоа што сметал дека дошол моментот кога треба „остатокот од животот да го посвети на својот бог Шиви“.
Тој не ја спуштал раката ниту за момент од 1973 година. Имено, Барти до 1970г живеел сосема нормален живот, имал работа, жена и три деца, додека едно утро не одлучил дека е време остатокот од животот да го посвети на својот Бог.
Отишол во ридот носејќи ја само облеката која ја имал на себе.
После три години на испоснички живот во ридот, 1973 се откажал од сите погодности и одлучил својот живот да го направи поквалитетен така што десната рака ќе ја држи во воздух.
Од тогаш не ја спуштил раката која сега поради неупотребување на мускулите не може да се спушти.