Европската комисија против расизам и нетолеранција (ЕКРИ) го објави својот шестти извештај од мониторинг циклусот за Македонија, во кој се оценуваат случувањата во напорите на земјата за борба против дискриминацијата и промовирање на еднаквоста.
Во извештајот е наведено дека македонските Бугари се жалат на антибугарскиот говор во Македонија. Како типичен стереотип го навеле етикетирањето на сите Бугари како „фашисти“, но и прикажувањето на Бугарките како „евтини проститутки“.
ЕКРИ е загрижена за нападите врз лица кои се чувствуваат како Бугари, а во извештајот влегоа и неколкуте напади врз бугарските културни клубови.
Извештајот истакнува и дека:
Неколку напади врз лица кои се самоидентификуваат како Бугари и врз бугарски културни центри предизвикаа загриженост, како и чекорот на властите кон дерегистрација/распуштање на некои постоечки бугарски културни здруженија.
Училишниот систем на земјата останува во голема мера сегрегиран по лингвистички линии (македонски и албански), како резултат на тоа што ги намалува интеракциите помеѓу различните јазици и етнички групи.
Еден од значајните случувања истакнати во извештајот, кој го опфаќа периодот од претходниот извештај во 2016 година, е формирањето на Комисијата за спречување и заштита од дискриминација (КЗСД), ново тело за еднаквост.
Во областа на инклузивното образование, иницијативите на Министерството за образование и наука го поддржаа мултикултурализмот, меѓуетничката интеграција и толеранцијата во училиштата, со грантови доделени на бројни институции. Извештајот, исто така, укажува на вклучувањето на „мултикултурната интеграција“ како индикатор за оценување на училиштата.
Додека извештајот позитивно ги забележува иницијативите во рамките на националната стратегија за Ромите за подобрување на вклученоста на Ромите, предизвиците и понатаму постојат во домувањето, образованието, вработувањето и здравството, како и усвојувањето на нова Стратегија за вклучување на Ромите (2022-2030). И покрај тоа што е постигнат напредок во инклузијата на Ромите, социјалната маргинализација, образовните диспаритети, високата невработеност и здравствените разлики продолжуваат да влијаат на многу членови на ромската заедница. Документите за идентификација со посебни лични идентификациски броеви (ПИН) за Ромите не се препознаваат од ИТ-системите на јавните служби, што создава предизвици во пристапот до основните услуги.