„Ако ги затвориме училиштата, ќе спречиме децата брзо да станат имуни. Треба научните факти подобро да ги интегрираме во политичките одлуки“
Светската пандемија од коронавирусот Ковид-19 донесе досега невидена изолација. Дали светот може да застане, дали финансиската структура врз која ни се базирани животите може да продолжи да постои доколку продолжи трендот на карантин, колку создавањето природен имунитет кон вирусот ќе биде нарушено поради комплетната физичка дистанца на населението, се само дел од анализите што ги спровеле 12 светски научници од почетокот на ширење на вирусот, а нивните ставови ги пренесува лондонски „Гардијан“.
Мислењата на дванаесетте медицински експерти за појавата на коронавирусот се прилично спротивни од официјалните наративи што ги слушаме од светските влади и препораките распространети на социјалните медиуми.
Д-р Тасиарит Бакди е специјалист за микробиологија. Тој бил професор на Универзитетот „Јоханес Гутенберг“ во Мајнц, раководител на Институтот за медицинска микробиологија и хигиена и еден од најпознатите цитирани научници за истражување во германската историја.
„Се плашиме дека 1 милион инфекции со новиот вирус ќе резултираат со 30 смртни случаи на ден во текот на следните 100 дена. Но, ние не сфаќаме дека 20, 30, 40 или 100 пациенти позитивни за нормални коронавируси веќе умираат секој ден. Мерките на владата против заразата со Ковид-19 се гротескни, апсурдни и многу опасни. Животниот век на милиони се скратува. Ужасното влијание врз светската економија е смртна заканана постоење на безброј луѓе.Последиците од медицинската нега се големи.Веќе се намалуваат услугите на пациенти кои имаат потреба, откажани се операциите, се намалуваат болничките кадри. Сето ова ќе влијае длабоко врз целото наше општество. Сите овие мерки водат кон самоуништување и колективно самоубиство, засновано врз ништо друго, туку само на страв.“
Д-р Волфганг Водарг е германски лекар специјализиран за пулмологија, политичар и поранешен претседател на парламентарното собрание на Советот на Европа. Во 2009 година тој повикал на истрага за наводните судири на интереси околу реакцијата на ЕУ на пандемијата на свински грип.
„Политичарите им се додворуваат на научниците , научниците кои сакаат да бидат важни за да заработат пари за своите институции. Научниците кои само пливаат низ мејнстримот и го сакаат својот дел од тоа, и она што недостасува во моментов е рационален начин за разгледување на нештата. Треба да поставуваме прашања како „Како дознавте дека овој вирус е опасен?“, „Како беше порано?“, „Зарем не ја имавме истата минатата година?“, „Дали е дури нешто ново?“, вели тој.
Д-р Јоел Кетнер е професор по здравствени науки и хирургија во заедницата на Универзитетот Манитоба, поранешен директор за јавно здравје во провинцијата Манитоба и медицински директор на Меѓународниот центар за заразни болести.
„Никогаш не сум видел вакво нешто, ништо слично на ова. Не зборувам за пандемија, затоа што имам видено 30-тина од нив, по една, секоја година. Се нарекува грип. И други вируси на респираторни заболувања, не знаеме секогаш какви се. Но, никогаш не сум ја видел оваа реакција и се обидувам да разберам зошто.Се грижам за пораката до јавноста, за стравот од доаѓање во контакт со луѓе, да бидат во ист простор како луѓето, да им се тресат рацете, да имаат средби со луѓе. Се грижам за многу, многу последици поврзани со тоа.Во Хубеи, во провинцијата Хубеи, каде досега имало најмногу случаи и смртни случаи, вистинскиот број на пријавени случаи е 1 на 1000 луѓе, а вистинската стапка на пријавени смртни случаи е 1 на 20,000. Па можеби тоа би помогнало да се стават под контрола работите во перспектива.“
Д-р Јонон Јоанидис е професор по медицина, здравствени истражувања и политика и наука за биомедицински податоци, на Универзитетот Стенфорд за медицина и професор по статистика на Универзитетот Стенфорд, Факултет за хуманистички и науки. Тој е директор на Центарот за истражување за превенција од Стенфорд и ко-директор на Центарот за иновации за мета-истражувања во Стенфорд (МЕТРИКС). Тој исто така е главен и одговорен уредник на Европскиот весник за клинички истражувања. Тој беше претседател на Катедрата за хигиена и епидемиологија, Медицински факултет на Универзитетот во Јанина како и асистент професор на Медицинскиот факултет на Универзитетот Тафтс. Како лекар, научник и автор тој придонел за медицина базирана на докази, епидемиологија, наука за податоци и клинички истражувања. Покрај тоа, тој ја предводел областа на мета-истражувањето. Тој покажа дека голем дел од објавените истражувања не ги исполнуваат добрите научни стандарди на докази.
„Пациентите кои биле тестирани за САРС-КоВ-2 се несразмерн со оние со сериозни симптоми и лоши исходи. Бидејќи повеќето здравствени системи имаат ограничен капацитет за тестирање, пристрасноста на селекцијата може дури и да се влоши во блиска иднина.Една од ситуациите кога беше тестирано цела, затворена популација беше во крузерот и патниците во карантин. Стапката на смртност во случајот имаше 1, 0 отсто, но ова беше претежно постара популација, во која стапката на смртност од „Ковид-19“ е многу поголема. Може ли стапката на смртност во случајот „Ковид-19“ да биде толку ниска? Не, велат некои, укажувајќи на високата стапка кај постарите луѓе. Меѓутоа, дури и некои таканаречени благи или обични коронавируси од типот на треска, кои се познати со децении, може да имаат стапка на смртност дури 8 отсто кога инфицираат стари лица во старечки домови. Ако не знаевме за нов вирус таму и не проверивме лични лица со тестови за ПЦР, бројот на смртни случаи како резултат на „заболување од грип“ не би изгледало невообичаено оваа година. Најмногу, можеби случајно забележавме дека грипот оваа сезона се чини дека е нешто полош од просекот.“
Д-р Јорам Лас е израелски лекар, политичар и поранешен генерален директор на Министерството за здравство. Тој исто така работел како соработник на деканот на Медицинскиот факултет при Универзитетот Тел Авив и во текот на 1980-тите го претстави научното телевизиско шоу Татппит.
„Италија е позната по огромниот морбидитет при респираторни проблеми, три пати повеќе во која било друга европска земја. Во САД околу 40.000 луѓе умираат во редовна сезона на грип и досега 40-50 луѓе починале од коронавирусот, повеќето од нив во старечки дом во Киркланд, Вашингтон. Во секоја земја, повеќе луѓе умираат од редовен грип во споредба со оние кои умираат од коронавирус. Има многу добар пример што сите го забораваме: свинскиот грип во 2009 година. Тоа беше вирус што стигна во светот од Мексико и до денес нема вакцинирање против него. Но што? Во тоа време немаше Фејсбук или можеби имаше, но сепак не беше толку масовно користен. Коронавирусот, за разлика од свинскиот грип , е вирус со односи со јавноста. Кој смета дека владите ставаат крај на вирусите, не е во право.“ (Интервју во Глобус, 22 март 2020 година)
Д-р Пјетро Вернаца е швајцарски лекар специјализиран за заразни болести во кантоналната болница Сент Гален и професор по здравствена политика. „Имаме сигурни бројки од Италија и дело на епидемиолози, објавено во реномираното научно списание Science–, кое го испитува ширењето во Кина.
Ова јасно дава до знаење дека околу 85 отсто од сите инфекции се појавиле без никој да ја забележи инфекцијата. 90 отсто од починатите пациенти можат да бидат веродостојно стари над 70 години, 540 0сто над 80 години. Во Италија, еден од десет лица дијагностицирани умира, според наодите од публикацијата Science, тоа е статистички еден од секои 1.000 заразени лица. Секој поединечен случај е трагичен, но честопати – сличен на сезоната на грип – влијае на луѓето кои се на крајот на животот. Ако ги затвориме училиштата, ќе спречиме децата брзо да станат имуни.Треба подобро да ги интегрираме научните факти во политичките одлуки.“ (Интервју во Сент Галер Тагблат, 22 март 2020 година)
Френк Улрих Монтгомери е германски радиолог, поранешен претседател на германското медицинско здружение и заменик претседател на „Светската медицинска асоцијација.“ „Јас не сум обожавател на заклучување. Секој што наметнува вакво нешто, исто така, мора да каже кога и како повторно ќе почнеме да функционираме. Бидејќи мора да претпоставиме дека вирусот ќе биде со нас долго време, се прашувам кога ќе се вратиме во нормала? Не можете да ги одржувате училиштата и дневните центри затворени до крајот на годината. Затоа што ќе потрае барем толку долго додека не имаме вакцина. Италија воведе заклучување и има спротивен ефект. Тие брзо ги достигнаа границите на нивниот капацитет, но не го забавија вирусот што се шири во рамките на заклучувањето.“ (Интервју во генерал Анџејгер, 18 март 2020 година)
Проф. Хендрик Стрејк е германски истражувач за ХИВ, епидемиолог и клинички супервизор. Тој е професор по вирологија и директор на Институтот за вирологија и истражување на ХИВ, на универзитетот во Бон. „Новиот патоген не е толку опасен, тој е уште помалку опасен од Sars-1. Посебно е што Сарс-CoV-2 се реплицира во пределот на горниот дел на грлото и затоа е многу поинфективен затоа што вирусот скока од грло до грло, ако може така да се каже.
Но, тоа е и предност: бидејќи Сарс-1 се реплицира во длабоките бели дробови, не е толку заразен, но дефинитивно се навлегува на белите дробови, што го прави поопасен. Исто така, треба да земете во предвид дека смртните случаи на Сарс-КоВ-2 во Германија биле исклучиво стари луѓе. На пример, во Хајнсберг, 78-годишен маж со претходни болести починал од срцева слабост, а тоа без вклучување на белите дробови Сарс-2. Бидејќи бил заразен, тој природно се појавува во статистиката „Ковид 19“. Но, прашање е дали тој не би умрел како и да е, дури и без Сарс-2. (Интервју во Франкфуртер Алгемајне, 16 март 2020 година)
Д-р Јанис Русел и други истражувачи од Институтот Hospitalo-universitaire Méditerranée Infection, Marseille and Institut de Recherche pour le Dévelpement, Assistance Publique-Hôpitaux de Marseille, каде е спроведена рецензирана студија за смртноста на Коронавирус за владата на Франција под „Инвестиции за програмата за иднината.
„Проблемот со САРС-КоВ-2 е веројатно преценет, бидејќи 2,6 милиони луѓе умираат од респираторни инфекции секоја година во споредба со помалку од 4000 смртни случаи за САРС-КоВ-2 во времето на пишувањето. Оваа студија ја спореди стапката на морталитет на САРС-КоВ-2 во земјите на ОЕЦД (1,3 отсто) со стапката на морталитет на вообичаени коронавируси идентификувани кај пациенти со АП-ХМ (0,8%) од 1 јануари 2013 година до 2 март 2020 година. Тест со квадрат беше изведена, а P-вредноста беше 0,11 (не значајна). Треба да се напомене дека систематските студии на други коронавируси (но сè уште не се за SARS-CoV-2) открија дека процентот на асимптоматски носители е еднаков или дури и поголем од процентот на симптоматски пациенти. Истите податоци за САРС-КоВ-2 може наскоро да бидат достапни, што дополнително ќе го намали релативниот ризик поврзан со оваа специфична патологија. – „САРС-КоВ-2: страв наспроти податоци“, (Меѓународен весник на антимикробни агенси, 19 март 2020 година)
Д-р Дејвид Катц е американски лекар и основачки директор на Центарот за истражување за превенција на универзитетот Јеил.
„Длабоко сум загрижен дека социјалните, економските и јавните здравствени последици од ова скоро топење на нормалниот живот – училиштата и деловните активности затворени, собирите забранети – ќе бидат долготрајни и катастрофални, можеби и полоши од директната патарина на самиот вирус. Берзата ќе се повлече во времето, но многу бизниси никогаш нема. Невработеноста, осиромашувањето и очајот што веројатно ќе резултираат ќе бидат јавни здравствени проблеми од прв ред.“ ( „Дали нашата борба против коронавирусот е полоша од болеста?“, 20-ти март 2020 година во Њујорк Тајмс)
Мајкл Т. Остерхолм е регент-професор и директор на Центарот за истражување и политика на заразни болести на Универзитетот во Минесота. „Размислете за ефектот на затворање канцеларии, училишта, транспортни системи, ресторани, хотели, продавници, театри, концертни сали, спортски настани и други места на неодредено време и оставајќи ги сите нивни работници невработени и на јавна публика.
Веројатно резултатот не би бил само депресија, туку целосен економски пад, со безброј трајно изгубени работни места, многу пред да се подготви вакцината или да се одржи природниот имунитет. Најдобрата алтернатива веројатно ќе им овозможи на лицата со помал ризик од сериозни заболувања да продолжат да работат, да работат на деловно работење и производство и да „водат“ општество, а во исто време да ги советуваат поединците со повисок ризик да се заштитат себеси преку физичко дистанцирање и зајакнувајќи го нашиот здравствен капацитет што е можно поагресивно.
Со овој борбен план, ние би можеле постепено да изградиме имунитет без да ја уништуваме финансиската структура врз која се темелат нашите животи.“ (Соочувајќи се со реалноста на свадбата на 19: Националното заклучување не е лек“, Вашингтон пост на 21 март 2020 година)
Д-р Питер Гете е професор по Клинички истражувања Дизајн и анализа на Универзитетот во Копенхаген и основач на медицинската соработка Кохран. Напишал неколку книги за корупција во областа на медицината и моќта на големите фармацевтски компании.
„Нашиот главен проблем е што никој веќе нема да се соочи со мерки што се премногу драконски. Значи, нашите политичари и оние кои работат со јавно здравство прават многу повеќе отколку што треба. Во текот на пандемијата на грип во 2009 година не беа применети вакви драконски мерки, и тие очигледно не можат да се применат секоја зима, која е преку целата година, бидејќи секогаш е некаде зима. Не можеме да го затвориме целиот свет трајно. Доколку испадне дека епидемијата исчезнува пред долго време, ќе има редица луѓе што сакаат да земат кредит за ова. И, можеме да бидеме проколнати дека драконските мерки ќе бидат применети повторно следниот пат. Но запомнете ја шегата за тигри. „Зошто го креваш рогот?“ „Да ги задржи тигрите настрана“. „Но, тука нема тигри“. „Таму гледате!“ („Корона: епидемија на масовна паника“, блог пост на Смртоносни лекови на 21 март 2020 година)