Во Хрватска никогаш не било лесно да се најде работа, а денес тоа дури и во големите градови стана речиси невозможна мисија. Во состојба кога на берзата има армија невработени и кога на повидок нема знаци дека негативните трендови во стопанството можат да се променат, тешко е да се биде оптимист.
Но, дали за состојбата во која се наоѓаме секогаш виновник е некој друг; корумпираната државна управа, непотизмот, вработување на неквалитетен кадар по врски? Дали нешто е и до нас, нашиот став кон работата?
Премногу црнила
Ни се јави 24 годишната М. Т. која се нервира од приказните за црнилата во Хрватска и медот и млекото кои во други земји течат во потоци. Признава дека и сама би се преселила во странство ако има шанси, но не поради незадоволство од работата.
– Имам 24 години, работам од 16. Никогаш не сум била невработена, секако не сметајќи го средното училиште, кога работев сезонски и периодот кога по свој избор бев дома, бидејќи имав право на надомест од берзата. И замислете, без никакви врски добивав солидни работни места, а не завршив ни факултет.
Секој може да најде работа, ако навистина сака, но проблемот е што многу луѓе бираат бидејќи сметаат дека некои работни задачи им се под чест. Така редовно ги слушам своите врсници дека сакаат да работа, но под услов платата да е барем пет до шест илјади куни и по можност, всушност да не мора да работа, бидејќи треба и да се испие некое кафе надвор, или нешто да се испие во текот на неделата. Нашиот менталитет е таков што сите сакаат се на готово, чест на исклучоците – смета нашата читателка.
Таа смета дека многу се бира и дека на многу млади не им се интересни работи како келнери или работа во некој магацин.
Зошто луѓето не излезат на улиците?
– И јас не работев ништо од тоа, но барем не кукам дека нема работа додека од мама и тато барам за кафе. Службите за корисници на пример често бараат работници и гарантирано сте сигурни таму, ако се држите до правилата. Зборувам од искуство, поминав во таква служба три години, а потоа заклучив дека ми е доста и дека треба да одам понатаму. Не е работа од соништата, знам, слушате дневно стотици приглупи луѓе како викаат на вас, поради нешто што не сте го направиле. Но, гледајќи од позитивна страна, плата добивате секој месец, секогаш на ист ден, нема неплатени прекувремени, можете да одите на годишен одмор нормално, добивате платен превоз… Значи, кој сака да работи, може, кој не сака нема да се вработи ниту вие утре да му најдете работа – вели оваа млада девојка.
Ако состојбата е веќе толку лоша, се прашува таа, зошто луѓето не излезат на улиците и јавно не се жалат на состојбата во државата.
– Ако не се способни за тоа, никој не може да им помогне – заклучи нашата читателка.
Danas.hr – Загреб