Во сите бази на американската армија во Ирак и регионот, состојбата на борбена готовност е подигната на највисоко ниво поради очекувањето на одговорот на Иран на американското бомбардирање на инфраструктурата на иранската нуклеарна програма.
Според достапните информации, Соединетите Американски Држави (САД) одржуваат воено присуство во Ирак со приближно 2.500 војници распоредени во четири клучни бази.
Првата е базата Аин ал-Асад, која се наоѓа во покраината Анбар. Втората е базата Ербил, која се наоѓа во ирачки Курдистан. Третата база е Центарот за дипломатска поддршка во Багдад, кој се наоѓа во близина на меѓународниот аеродром во Багдад. Четвртата база е Унион III, која се наоѓа во Зелената зона во Багдад.
Овие четири бази се најголемите моментално активни, со голем број помали американски воени кампови, логистички центри и предни позиции низ целиот Ирак кои повремено се користат или се напуштаат.
Воздухопловната база Ал-Асад се наоѓа на 240 километри западно од Багдад и е заеднички управувана од ирачките и американските воздухопловни сили. Оваа база е исто така најголемата база на американски војници во Ирак, поради што беше цел на неколку напади од страна на проиранските милиции во Ирак.
Во ракетниот напад од страна на Иран во 2020 година по ликвидацијата на Касем Солејмани врз американските бази во Ирак, дури 11 од 16-те испукани ракети паднаа врз базата Ал-Асад, при што беа ранети десетици американски војници.
Во ракетниот напад во 2020 година, беше нападната и базата Ербил, која се наоѓа само на 60 километри од ирачко-иранската граница, што ја прави најчеста цел на иранските напади.
Вкупно, се проценува дека САД имале над 100 воени локации низ Ирак во различни периоди. Поголемите бази главно служеле како командни, логистички и сместувачки центри за илјадници војници, додека помалите бази често биле основани во близина на градовите и чувствителните области за брз одговор и поддршка на локалните сили.
За време на повлекувањето на американските сили, особено по 2011 година и делумно по 2017 година, многу бази биле затворени или предадени на ирачките сили. Сепак, во последните неколку години, американското присуство се фокусираше на неколку клучни бази поради продолжувањето на обуката и борбата против таканаречените „Исламски држави“.
Од друга страна, ирачката влада започна процес на преговори со САД за постепено и целосно повлекување на преостанатиот контингент на американските сили.
Други бази во Персискиот Залив во кои се сместени американски трупи се воздухопловната база Буринг и воздухопловната база Али ал-Салем во Кувајт, како и воздухопловната база Ал-Дафра во Обединетите Арапски Емирати.
Исто така, администрацијата на Трамп овој месец објави дека го намалува американското воено присуство во Сирија од осум бази на една, базата Ал-Танф.
Главното американско воено присуство во Персискиот Залив е во поморската база Манама во Бахреин, каде што е сместена Петтата флота на САД. Во оваа база има повеќе од 8.300 американски морнари, што, заедно со воздухопловната база Ал-Удеид, е најголемото воено присуство во регионот.
Исто така, базата Ал-Удеид во Катар, која е и предна командна станица на Централната команда на американската армија (CENTCOM), е домаќин на повеќе од 10.000 војници.
Поголемиот дел од воздухопловната флота беше повлечена од базата Ал-Удеид во последните денови како дел од превентивните мерки, што дополнително ја потврдува опасноста од ирански напад врз американските воени објекти.