Во Народниот театар се одржува комеморативна академија по повод одбележувањето на Денот на сеќавањето на 17 март 2004 година – Погромот на Косово и Метохија. Академијата ја посетува и Александар Вучиќ.
Уште на почетокот на насобраните и на граѓаните им се повтори дека се навршуваат 20 години од погромот на Косово – насилството на Албанците врз Србите. Тие беа убиени на нивниот праг, стотици Срби беа повредени. Протерани се 4.000 Срби, уништени се повеќе од 800 српски куќи и опожарени и уништени се 35 цркви и манастири.
– Ќе зборувам за неспособноста на Србија да се одбрани од албанското зло, но и она низ што поминуваме денес и индиции за тоа што ќе се случува во иднина, рече Вучиќ.
„Во свет без принципи, закопан во ровови, вистината е единствениот бедем зад кој можеме да опстанеме. Се разбира, не секој ќе сака да ја прифати вистината, таа не е пријатна, не може да се избегне или прескокне. пријатно, не затишува во заборав, не може да се избегне. Затоа толку многу го отфрлаат“ рече Вучиќ.
Вучиќ потоа ја повтори мислата на Шопенхауер дека вистината минува низ три фази, а дека сега сме во втората – насилното отфрлање на истата.
„Во Украина беше нарушен принципот на неповредливост на државните граници, а во Србија не? Дали нападот на 19 земји без согласност на Советот за безбедност на ОН е кршење на правата? Цел свет скока да ја брани Украина, тие спомни ја и третата светска војна, а кога на Србија и се ограби дел од територијата, тогаш ништо, а кога го кажуваме сето тоа, кога го бараме истото за Србија што го бараат другите, не напаѓаат дека сме насилни, дека се вооружуваме и затоа што е вечна закана. Ќе се обидам да раскажам што се случи од друг агол, кој не може да ги опише страдањата на сите оние кои ги загубија членовите на семејството. Вистината е дека, заборавајќи го контекстот и промената во 2004 година, погромот се случи само три години по „демократските промени“. Потоа има страшни злосторства, сред приказна стандарди пред статус. Очигледно, статусот е непознат. А стандардите се дека кога ќе излезат со лажна приказна за три момчиња Албанци, кои наводно Србите ги одвеле на смрт, а што ја повторуваат и денеска во Приштина, тогаш стандардот брзо се менува во статус“, објасни Вучиќ.
Вучиќ истакна дека недолго потоа се случиле виенските преговори, а потоа и целосната независност на Косово од страна на западните сили.
„Изгубивме многу од 2008 до 2012 и 2013 година. Речиси половина свет ја призна независноста на Косово. Немавме речиси никакви шанси“, рече Вучиќ.
Вучиќ истакна дека никогаш не се споменува дека наскоро доаѓа 12-годишнината од Бриселскиот договор, за да не им замери на Албанците.