Неодамна објавеното видео на социјалните мрежи ги открива подготовките на Иран за ракетен напад на 1 октомври. На видеото се гледа дека лансирањето на ракетата се подготвувало во подземен воен објект.
Западните служби и нивните аналитичари кои ја анализираа снимката тврдат дека забележале проектили Гадр, заедно со ракетите Хејбаршекан или Фатах-1, подготвени за лансирање.
Според извештаите на ИДФ, Иран лансираше 181 балистичка ракета кон Израел минатиот вторник, при што противвоздушната одбрана на ИДФ пресретнала повеќе од тие ракети.
Како и да е, се добива впечаток дека перформансите на ИДФ и колективниот Запад што им помогна беа послаби отколку што беа за време на претходниот напад од Иран на почетокот на оваа година.
Според американските тврдења, САД со помош на своите разурнувачи пресретнале 12 проектили. Тоа значи дека Иран лансирал околу 200 ракети, а неколку од нив паднале на териториите на Иран и Ирак.
Балистичка ракета со дострел меѓу 1.500 и 2.000 километри е скапа.
Западните проценки сугерираат дека Иранците потрошиле најмалку 1 милион долари по проектил, користејќи напредни модели како што се Емад, Хеибар и хиперсоничниот Фатах-1, способен да лета и да маневрира со пет пати поголема брзина од звукот, за да ги измамат системите за противвоздушна одбрана.
Околу 200 милиони долари се значителна сума за ракетен напад, но од перспектива на Иран, тоа е релативно мала цена во споредба со нивниот финансиски капацитет.
Според извештајот на Ројтерс, Иран извезува нафта во вредност од 35 милијарди долари годишно, дури и под невидени меѓународни (американски) санкции. Значи, ако им се верува на западните тврдења, овој ракетен напад ги чинеше само два дена извоз.
Нападот на иранските балистички ракети врз израелската воздухопловна база Овда, лоцирана на југот на земјата, предизвика значителна штета на воената инфраструктура.
Според последните тврдења, погодени се најмалку три армирано-бетонски хангари во кои се сместени ловците Ф-16, како и една од административните згради на базата.
Базата Овда е важна стратешка локација за израелските одбранбени сили, а таргетирањето на нејзината инфраструктуранја покажува целта на иранските напади.
Официјални израелски извори засега се воздржуваат од коментар за точните последици од нападот и состојбата на погодената опрема, но сепак не се идентификувани знаци на детонации или пожари, што остава голем број прашања.
Еден од концептите што се појави во воената и јавната дебата по избувнувањето на војната меѓу Израел и Хамас е „ракетната економија“. Не е доволно да се има најдобрата ракета или бомба, потребно е одржување на доволен број залихи и можност за нивно обновување во случај на продолжена војна.
Неизговорено правило е дека пресретнувачката ракета е секогаш поскапа од ракетата што се пресретнува. Одбраната е поскапа од нападот. Тоа правило важи дури и во случај на конфликт каде што двете страни користат западно оружје, додека во конфликт Исток-Запад, разликата може да биде огромна.
Прашањето за трошоците го мотивираше развојот на системот за ласерско пресретнување, Железниот зрак, кој во моментов го развиваат израелското Министерство за одбрана и компанијата Рафаел. Се очекува првите оперативни ласерски системи да бидат доставени до израелските одбранбени сили (ИДФ) до крајот на 2025 година.
Наместо да користи проектил кој чини околу 100.000 долари, ласерот може да собори проектили за само неколку долари – штом ќе го поставите системот, единствената друга цена е цената на искористената електрична енергија.
Како одговор на иранските ракети, израелските воздухопловни сили лансираа ракети Arrow-2 и Arrow-3, произведени од Israel Aerospace Industries.
ИДФ не откри колку проектили Arrow биле користени или дали системот Железна купола бил користен за пресретнување на поголеми фрагменти или делови од ирански ракети кои не се боеви глави, но сепак можат да предизвикаат штета.
Старата ракета Arrow-2 која пресретнува цели на височини од неколку десетици километри во атмосферата чини околу 3 милиони долари. Поновата ракета Arrow-3, која пресретнува балистички ракети во вселената, чини околу 2 милиони долари.
Дури и да се користат околу 180 проектили „Ароу“, со двата типа, трошоци за пресретнување би изнесувале околу 450 милиони долари, што е повеќе од двојно од трошокот на Иран за нападот врз Израел.