Повеќе од 150 католички свештеници и други поврзани со надбискупијата во Балтимор (САД) сексуално злоупотребувале повеќе од 600 деца и често избегнувале одговорност, се вели во долгоочекуваниот државен извештај објавен во средата, кој го откри обемот на злоупотребата во период од 80 години и ја обвини црквата за повеќедецениското прикривање.
Извештајот дава остра слика за надбискупијата, која е најстарата римокатоличка епархија во земјата и покрива поголем дел од Мериленд.
Некои парохии, училишта и заедници имале повеќе од еден насилник истовремено – вклучувајќи ја и парохијата Св. Марк во Катонсвил, каде што 11 насилници живееле и работеле помеѓу 1964 и 2004 година. Еден ѓакон признал дека малтретирал повеќе од 100 деца. На друг свештеник му било дозволено да лажира третман за хепатитис и дал други изговори за да не се соочи со обвинувања за злоупотреба.
Канцеларијата на јавниот обвинител во Мериленд ги објави наодите од својата долгогодишна истрага и рече дека бројот на жртви е веројатно многу поголем.
Балтиморскиот надбискуп Вилијам Лори, во изјава објавена на интернет, им се извини на жртвите и рече дека на повеќето им е тешко да замислат дека такви ѕверства навистина можеле да се случат, пишува АП.
Жан Харгадон Венер рече дека била малтретирана како тинејџерка во Балтимор од А. Џозеф Маскел, свештеник кој служел како советник и капелан во нејзиното католичко средно училиште. Таа рече дека го пријавила своето злоставување на црковните службеници во раните 90-ти, кога нејзините сеќавања за траумата конечно се појавија околу две децении откако беше силувана.
„Очекував дека ќе ја направат вистинската работа во 1992 година“, им рече таа на новинарите во средата, додавајќи: „Сè уште сум лута“.
Според извештајот, Маскел малтретирал најмалку 39 жртви. Тој ги негираше обвинувањата до неговата смрт во 2001 година и никогаш не беше кривично обвинет.
Курт Рупрехт, кој исто така доживеал малтретирање како дете, вели дека бил во доцните 40-ти кога нашол сила да ги спои своите трауматични спомени. Тој рече дека сознанието му донело одредено олеснување бидејќи објаснило децениско самоуништувачко однесување и проблеми со менталното здравје, но и го оставило обземен од гнев и неверување.
Рупрехт рече дека неговиот насилник бил назначен во епархијата Вилмингтон, која опфаќа некои окрузи на источниот брег на Мериленд.
Во извештајот од Балтимор се вели дека црковните водачи биле фокусирани на криење на злоупотребата наместо на заштита на жртвите или на запирање на злоупотребата. Во некои ситуации, жртвите завршувале со пријавување на злоупотребата на свештеници кои самите биле насилници. И кога органите на прогонот станаа свесни за наводите за злоупотреба, полицијата и обвинителството често беа попустливи и „незаинтересирани да испитаат што знаеле црковните водачи“, се вели во извештајот.
Документот од речиси 500 страници вклучува бројни примери на лидери кои преземаат чекори за заштита на обвинетите свештеници, вклучително и дозволување да се пензионираат со финансиска поддршка наместо да бидат исфрлени, дозволувајќи им да останат во служба и непријавување на наводната злоупотреба во полиција.
Во 1964 година, отец Лоренс Брет призна дека сексуално злоставувал тинејџер на католички универзитет во Конектикат.
Тој беше испратен во Ново Мексико под маската на лекување од хепатитис, а потоа во Сакраменто, каде што друг тинејџер пријавил дека бил малтретиран од Брет, се вели во извештајот. Подоцна бил доделен во Балтимор, каде што служел како капелан во католичко средно училиште само за момчиња и малтретирал повеќе од 20 жртви.
Откако неколку студенти го обвинија за малтретирање во 1973 година, на Брет му беше наредено да се откаже, но му беше кажано дека има болна тетка за која треба да се грижи. Претставниците на училиштето не го пријавиле злоставувањето до властите, а подоцна се јавија десетици други жртви. Тој никогаш не се соочи со кривична пријава и почина во 2010 година.
Пратениците во средата усвоија закон за ставање крај на статутот на застареност на државата, откако слични предлози пропаднаа во последниве години. Во моментов, жртвите на сексуална злоупотреба на деца во Мериленд не можат да тужат откако ќе наполнат 38 години. Законот ќе ја укине старосната граница и ќе овозможи ретроактивни тужби.