„Нашиот свет, на многу начини, длабоко се смени во изминатите 25 години и многу нови проблеми влијаат врз населението и развојот, вклучувајќи ги и климатските промени, растечката нееднаквост и исклученост во и меѓу земјите, миграцијата и зголемувањето на демографскиот диверзитет“. Тоа се нагласува во декларација на ИЦПД од Самитот во Најроби.
Организаторите се надеваат дека ќе бидат препознати и разменети решенија, управувани од и поддржани од жени и девојчиња, млади и маргинализирани групи, кои веќе го носат товарот на климатските промени и уништување на животната средина.
Според проценките на ОН, во моментов на Земјата живеат 7,7 милијарди луѓе.
Сите тие оставаат еколошка трага кога трошат храна, вода и воздухот на Планетата, при што промените на потрошувачката доведуваат до се поголемо влијание врз животната средина.
Програмата на ОН за животна средина (УНЕП) нагласува дека растот на населението и промените во демографијата поттикнуваат промени и во животната средина. Растот на населението зависи од бројот на раѓања и смртни случаи во дадена година и многу варира од земја до земја.
– Без промени во производството и потрошувачката шема, растот на населението ќе продолжи да го зголемува притисокот врз животната средина, вели Пјер Боило од УНЕП.
Според проценки на ОН, до 2050 година светското население ќе достигне 9,8 милијарди. Тоа значи дека сите, од владите, па до приватниот сектор, треба да ги променат начините на потрошувачка и да се придвижат кон одржлива економија што ја почитува природата.
Како што рече тогашниот извршен директор на УНЕП, Елизабет Даудвел, на состанокот во Каиро во 1994 година, одржливата потрошувачка „е радикално преиспитување на нашата лична потрошувачка за сите нивоа на приходи, во сите земји“.
– Тоа мора да биде основен дел од нашето размислување, порача тогаш Даудвел.
Оваа недела, Фондот за население на ОН е домаќин на самит во Најроби со цел да ја насочи политичката волја и финансиските обврски итно потребни за спроведување на целите на Меѓународната конференција за население и развој од 1994 година, донесена од 179 влади во Каиро.
Декларацијата од 1994 година признава деликатен баланс меѓу населението и природните ресурси. Таа нагласува дека „проблемот со населението“ не треба да се гледа изолирано, туку во поголем контекст на одржлив развој, вклучително и спречување на прекумерна потрошувачка и генерирање продуктивен раст, постигнување одржливо земјоделско и индустриско производство и подобрување на здравствената заштита и пристапот до образование.