На почетокот на есента, францускиот претседател Емануел Макрон, го стави на дневниот ред жешкото прашање на имиграција. Дебата во Националното собрание е закажана за во понеделник. Во интервјуто, емитувано на „Европа 1“ од Њу Јорк, каде присуствува на Генералното собрание на ООН, шефот на француската држава тврди дека ги разбира страстите „многу добро“ предизвикани од оваа дебата. Сепак, тој е воодушевен што „го стори тоа во исклучително мирна рамка“.
Емануел Макрон, кој го повика парламентарното мнозинството да ја гледа имиграција „лице в лице“, го обнови повикот.
-Би било грешка да се каже дека миграциското прашање е табу-прашање, рече тој. Притоа појаснувајќи. – Не смееме да ги натераме луѓето да веруваат дека денес би биле презаситени од овој феномен или дека Франција е земја која никогаш не била земја формирана делумно од имиграција, тоа не е во ред.
-Она што е важно е да бидеме хумани и ефикасни и да излеземе од одредени пози во кои се затворивме“, рече Емануел Макрон. Шефот на државата не се колеба да биде критичен кон своите.
-Денес, не успевајќи да бидеме во „ истовремено “, честопати сме во„ ни-ни “: не сме ниту хумани ниту ефикасни, да си даваме добра совест или да ги правиме лажна острина. Сакам да зборувам мирно за имиграцијата, рече тој.
Конкретно, претседателот на Франција предлага да се подобри правото на азил.
-Ние мора што поскоро да им дадеме азил на оние на кои им е потребна нашата заштита со волја да се интегрираат многу поефикасно оние кои имаат право на азил, со курсеви по француски јазик и поголема политика за вработување.
Сепак, Емануел Макрон смета дека „ мора да анализираме доколку не постојат пречекорувања што постојат. И мислам дека тие постојат во одредени категории “.
Шефот на државата рече дека е против укинувањето на државната медицинска помош – „тоа би било смешно“ – како што бараат некои од десницата, но сепак посакува таа да биде „прооценета“. И таму за да забележат некои потенцијални „ексцеси“.
-Тогаш, луѓето кои не мора да останат во земјата, треба да бидат депортирани многу поефикасно затоа што тие влегоа во неа незаконски, понекогаш аплицираа за азил и немаа право на тоа, посака тој.
Емануел Макрон на крајот заклучува: -Јас тврдам дека Франција не може да ја смести целата мизерија на светот. Делот што го има, таа ја презема одговорноста да го третира најдобро што е можно.
Забелешки кои потсетуваат на изјавата на поранешниот премиер Мишел Рокард, кој во 1989 година, изјави:
-Јас тврдам дека Франција не може да ја прими целата мизерија на светот. Делот што го има, таа ја презема одговорноста да го третира најдобро што е можно.