Новинари, опозиционери, финансиери, разузнавачи, адвокати се само дел од личностите чиј живот заврши или пак беше загрозен под сомнителни околности. Сите овие личности ги поврзува извесна спротиставеност кон политиките на рускиот претседател Владимир Путин. Во изминативе речиси две децении, истраги за труења, убиства или самоубиства доказите ги вперуваа кон Кремљ, иако никогаш ништо не беше цврсто докажано.
Но, ако се погледне наназад од актуелното труење на рускиот опозиционер Алексеј Навалини, генезата на настаните оди на следниов начин:
Пред полетувањето за Москва, Навални испи само една чаша чај на аеродромот во Томск, а веднаш штом се симна авионот, тој се разболе. Авионот итно слета во Омск и Навални беше однесен во болница.
Лекар од болницата во Омск констатираше труење. Сепак, заменик-главниот доктор на болницата подоцна изјави за медиумите дека не е сигурно дека Навални е отруен, иако „природното труење“ е една од дијагнозите што се разгледува.
Портпаролот на Навални подоцна изјави дека тие го одложуваат објавувањето на резултатите од тестот од болницата. Ако ова е точно, можно е дека станува збор за прикривање докази дека тој бил намерно отруен.
Ако Навални навистина беше намерно отруен, ова нема да биде првпат опозициски лидер, истакнат критичар или непријател на рускиот режим да биде жртва на обид за атентат или на самиот атентат.
Николај Глушков
Британската полиција ја истражувала сомнителната смрт на Русинот Николај Глушков, кој се плашел дека е на „списокот за ликвидација “ на Владимир Путин. Телото на Глушков (68) е пронајдено во 2018 година со траги на задушување на вратот во неговиот дом во Малден, Лондон. Во 2013 година тој рекол дека се плаши за својот живот, откако неговиот близок пријател Борис Березовски наводно извршил самоубиство во 2013 година. И двајцата беа критичари на Путин, пишува „Дејли меил“. Глушков помина пет години во затвор во Русија за перење пари, додека беше заменик директор на компанијата „Аерофлот“. Тој еднаш рече дека му се заканувала смрт додека требало да оди на суд.
Ми кажаа како ќе се случи. Ќе ме прегази камион – рекол тој.
Сергеј Скрипал
Сергеј Скрипал (66) бил полковник во руската армија, висок функционер за разузнавање на ГРУ, а потоа работел за Министерството за надворешни работи во хаотичните денови по падот на комунизмот. Сепак, тој беше уапсен во 2004 година, под обвинение за продажба на идентитетот на руските тајни агенти во Европа на британската разузнавачка служба МИ6. Во моментот на неговото апсење, тој беше прогласен за „шпион со чантата на Луј Витон“, затоа што се објавени слики од него со скапа торба на аеродромот каде што отиде да се сретне со странски агенти, пишува „Дејли Меил“.
Тој призна дека МИ6 го вработиле уште во 1995 година и дека им ги дал информациите, добивајќи околу 100.000 евра за неговите услуги. Тој отиде во затвор во 2006 година и требаше да одлежи 13 години, но беше предаден на Велика Британија како дел од размената на шпиони. Тој бил отруен на 4 март 2018 година во Салисбери заедно со неговата ќерка Јулија, а во меѓувреме тие се опоравија. Утврдено е дека тие биле отруени со рускиот нервен агенс „почетник“.
Георги Шуп
Една недела пред поранешниот шпион Сергеј Скрипал да биде отруен во Салисбери, британската полиција го испитува случајот со можно труење на рускиот бизнисмен Георги Игор Шуп. Според „The Sun“, Шуп (46) пропаднал во неговиот дом во Окшотт, Сари, вреден пет милиони фунти и бил во критична состојба. Сепак, истрагата набргу заврши и полицијата заклучи дека Шуп доживеал колапс заради здравствени проблеми. Тој беше ослободен од болницата по десет дена и деталите за истрагата никогаш не беа објавени. Но, неговите соседи тврдат дека надлежните го покриле целиот случај.
Павел Шеремет
Познатиот белоруски новинар Павел Шеремет беше убиен во 2016 година во Киев во експлозија на бомба што беше ставена под неговиот автомобил. Шеремет беше и политички аналитичар, специјализиран за односи меѓу Русија и Украина, како и поранешниот Советски сојуз.
Во последните пет години од неговиот живот, Шеремет живее и работи во Украина, во весникот „украинска правда“, каде што еден од основачите е Грузиецот Георги Гонгадзе, кој исто така беше убиен во 2000 година. Во последните години од својот живот, Шеремет често го критикуваше Путин, велејќи дека „руските новинари кои не се согласуваат со официјалната политика на државата, станаа плен на Кремљ“, поради што тој поднесе оставка од рускиот „Канал 1“ во 2014 година.
Борис Њемцов
Во почетокот на 2015 година, рускиот дисидент и еден од најголемите критичари на Путин, Борис Њемцов, беше убиен во близина на Кремљ со неколку истрели во грбот. Две години подоцна, пет лица беа прогласени за виновни за вмешаност во неговото убиство. Заур Дадајев, поранешен член на чеченските специјални полициски сили, беше осуден на 20 години затвор за пукање на Немцов на Големиот мост Московрец. Од петте уапсени за убиството на Њемцов на 27 февруари, Дадаев е единствениот кој, според судијата и истражителот го признал убиството.
Борис Березовски
Иако нема докази дека бил убиен, многумина се сомневаат дека Березовски се самоубил. Во март 2013 година, Березовски беше пронајден мртов во куќа во близина на Аско, западно од Лондон, каде живеел до својата смрт на 67-годишна возраст. Кога е откриено неговото тело, тој имал парче од омилената црна марама на кашмир околу вратот, додека друг дел од шалот бил пронајден во тушот, над главата.
Березовски се збогати за време на приватизациите по распадот на Советскиот сојуз, а тој ја напушти Русија во 2000 година и се насели во Велика Британија по конфликтот со Владимир Путин.
Според „Гардијан“, за време на истрагата, откриено е и дека во 1994 година, Березовски преживеал бомбашки напад во кој загина неговиот возач, како и дека во 2007 година бил извршен заговор за да го убие во Велика Британија. Пред неговата смрт, Березовски беше – како што тврдат неговите соработници и пријатели – во депресија, особено по изгубената судска битка против сопственикот на Челси, Роман Абрамович, како и серија финансиски неуспеси.
Александар Перпелични
Александар Перпелични беше финансиер кој достави докази за наводна голема проневера. Тој почина ненадејно во 2012 година на 44-годишна возраст, додека џогирал во близина на неговиот дом во Сари, југозападно од Лондон. Прво беше покажано дека овој „свиркач“ починал од природна смрт, но во последните неколку години се појавија докази дека тој можеби бил отруен. Во текот на 2015 година, експертите за токсикологија од Кралската ботаничка градина во Кив пред судот изјавија дека во стомакот се пронајдени траги од ретки отровни растенија, гелезија.
Според „Гардијан“ , за време на истрагата е се откриени докази дека можеби имало отров во супата што ја јадел пред неговата смрт.
Полиција подоцна соопшти дека не открила докази дека тој бил отруен. Тој предаде некои чувствителни документи на еден бизнисмен во британската престолнина и обвинителството во Швајцарија, кои ги поврзуваат некои руски функционери и членови на мафијата со проневера од 240 милиони долари од рускиот буџет.
Сергеј Магнитски
Адвокатот Сергеј Магнитски почина во полицискиот притвор во 2009 година, откако му беше одбиен медицински третман и беше брутално претепан. Тој беше ангажиран од британско-американскиот бизнисмен Вилијам Браудер да ја испита мултимилионерската измама на руската држава во која беше вклучен и Броудер.
Сепак, Магничи откри доказ дека полицијата стои зад измамата, по што тој беше уапсен. Во 2012 година, три години по неговата смрт, тој беше осуден за затајување данок.
Александар Литвиненко
Убиството на поранешниот руски шпион Александар Литвиненко, најверојатно, го одобри самиот руски претседател Владимир Путин според пресудата на британскиот суд од 2016 година. Истрагата за неговата смрт започна во јануари 2015 година, а претседателот на истражниот совет, Сер Роберт Овен, посочи дека самиот руски претседател веројатно ја потпишал потерницата за негово убиство.
Александар Литвиненко беше хоспитализиран во Лондон на возраст од 43 години во Лондон во 2006 година, 22 дена откако беше отруен со радиоактивен полониум, за кој се верува дека бил ставен во неговата чаша чај. Истрагата за околностите на неговата смрт започна во јануари 2015 година. Според истрагата, Литвиненко пиел отровен чај за време на состанокот со поранешните членови на КГБ Андреј Луговој и Дмитриј Ковтун во хотелот „Милениум“ во Лондон. И двајцата негираа вмешаност во труењето. Пред да ја напушти Русија и да добие британско државјанство, Литвиненко го обвини Путин за корупција, но и за бомбардирањето што започна Втората чеченска војна во 1999 година и му помогна да дојде на власт.
Ана Политковска
Таа беше руски новинар и активист за човекови права, позната по тоа што се спротивстави на војната во Чеченија и Путин. Политковска стана славна со известување од Чеченија, каде што беа киднапирани и убиени многу новинари и работници за помош. Подоцна била отруена на патот кон Беслан, но се опорави и продолжи да известува. Таа има напишано неколку книги за војните во Чеченија и Русија под Путин и има освоено неколку престижни меѓународни награди за нејзината работа.
Таа беше убиена во лифтот на нејзината зграда, на 7 октомври 2006 година, на роденденот на Путин, кого Александар Литвиненко јавно го обвини за убиство. Според Владимир Путин и јавниот обвинител Јури Чаика, атентатот на Политковска можел да биде организиран од надворешни фактори кои би сакале да ја поткопаат руската држава. Досега, повеќе од десет лица се уапсени како дел од истрагата.
Сепак, сè уште не се објавени имиња на можни организатори на убиството.
Соработници на Ана Политковска
Активистката за човекови права Наталија Естемирова (51) и блиска соработничка на Ана Политковска беше пронајдена мртва на 15 јули 2009 година во Грозни, неколку часа откако беше киднапирана. Од почетокот на војната во Чеченија во 1999 година, таа собира докази за кршење на човековите права. Водечкиот адвокат за човекови права Станислав Маркелов беше убиен на 19 јануари 2009 година на бел ден.
Новинарката Анастасија Бабурова (25) била застрелана во главата кога трчала да му помогне. Пред атентатот, Меркел одржа прес-конференција во знак на протест во знак на протест против ослободувањето на воениот полковник обвинет за убиство на една млада чеченска девојка. Маркелов исто така беше адвокат на Ана Политковска.
Пол Клебников
Новинарот, Пол Клебников, Американец со руско потекло кој се занимаваше со истражувачко новинарство беше убиен пред неговата канцеларија од автомобил во движење во 2004 година.
Тој беше уредник на руското издание на „Форбс“. Клебников пишуваше за корупцијата во земјата и објави список на најбогати Руси.
Сергеј Јушенков
Потпретседателот на движењето „Либерална Русија“ беше убиен во 2003 година пред неговиот стан во Москва.
Според „Москва Тајмс“, Јушенков бил ликвидиран само неколку часа откако неговото движење е регистрирано како политичка партија.