Боксерската легенда, најдобриот на сите времиња Мухамед Али, спектакуларен тркач и една од најживописните и познати личности на дваесеттиот век, почина на 74 години.
Тоа се случило во болница во градот Феникс, каде што тој бил сместен пред два дена, изјави за NBC News претставникот на семејството Боб Гунел.
Малку подоцна веста беше потврдена во “Твитер” и од промотор Боб Арм.
Али од долги години страдаше од синдромот на Паркинс.
Мухамед Али е роден на 17 јануари 1942 година во Луисвил, Кентаки, САД. Родендото име му е Касиус Марселус Клеј Џуниор.
Во 1964 година се приклучува на Исламот и го промени своето име на Мухамед Али. Таткото на Али се занимавале со изработка на табли, а мајка му работела како куќна помошничка. Тој има зад себе четири бракови и е татко на девет деца. До сега живееше со својата четврта жена во Скотсдејл, Аризона. Од 1983 година му е дијагностициран со синдромот на Паркинс. По повлекувањето од боксот, Али е одликуван постојано, како за спортската, така и за социјалната дејност. Во 1996 година е избран да го запали олимпискиот оган на отворањето на Олимписките игри во Атланта, САД.
На 19 декември 2005 година во негова чест е создаден невладин центар посветен на неговиот живот и спортската кариера.
Професионална кариера:
https://youtu.be/bVseoF1-p3M
Мухамед започнува да се занимава со бокс на 12-годишна возраст, првично на аматерско ниво. Во целата аматерски кариера Али тренира под водство на тренерот Фред Стонер и има 100 победи и пет порази. Во 1960 година освои златен медал на Олимписките игри во Рим во категорија 87,5 кг, што го означи почетокот на неговата професионална кариера во боксот.
Неговите први професионални настапи се насочуваат повеќе со неговото однесување, отколку со спортски квалитети, бидејќи се однесува арогантно и иронично кон своите ривали. Во текот на играта Клеј ги држи рацете прилично ниско и се обидува да избегнува удари повеќе со движење на телото, наместо со вообичаената пасивна одбрана.
На 25 февруари 1964 година Али за прв пат игра во натпревар од Светската титула во тешка категорија со шампионот Сони Листан и победува по шест рунди. Во следните години Мохамед Али држи лидерски позиции во спортот. Успева да ја одбрани титулата против Листон во мај 1965 година, следат други импресивни победи над големи боксери како Флојд Патерсон, Хенри Купер и Брајан Лондон. Интересна е и средбата со Кливленд Вилијамс на 14 ноември 1966 година, кога во рамките на три рунди Али му нанесува на противникот повеќе од сто удари, со што четири пати го соборува, а самиот тој добива само три ударои.
Поради неговото одбивање да учествува во војната против Виетнам привремено му е одземена шампионската титула, забранета му е секаква спортска активност во САД за 3,5 години и е осуден на пет години затвор, а потоа пресудата е укината. Мухамед Али се враќа на спортот во октомври 1970 година и во наредните години го постигнува врвот на својата популарност. Се повлекува трајно од активниот спорт во 1981 година, откако постигна 56 победи и само пет порази и три пати ја освоил титулата на светски шампион во бокс во тешка категорија и златен медал на Олимпијадата во 1960 година. Се смета за еден од најдобрите – великите боксери во историјата на спортот и за еден од најголемите спортисти на XX в.
Награди:
Во 2005 година е награден со претседателски медал на слободата.
Во 2005 година, освојува златен медал за мир „Ото Хан” за долгогодишното учество во американското движење за човекови права и работа како амбасадор на добра волја на ОН.
Интересни факти:
Во 1999 година „Sports Illustrated” и BBC го прогласуваат Али за „Спортист на векот”.
Цитати:
„Оној кој не е доволно храбар да превзема ризици, нема да постигне ништо во животот.”
„Ако некогаш си сонувал дека ќе ме победиш, подобро разбуди се и извини се.”
„Најтешката битка ми беше со мојата прва жена.”