Откако предизвика бура во јавноста, објавен е документот за поделба на Босна и Херцеговина кој го чекаше целиот Балкан.
Овој неформален дипломатски документ зборува за владеењето со Босна и Херцегоцина, пристапувањето на Република Српска кон Србија и обединувањето на Косово со Албанија.
Веќе неколку денови во Словенија, Хрватска и БиХ се шпекулира за тоа дали премиерот Јанез Јанша навистина го испратил овој нон пејпер во Брисел. Се уште никој официјално не потврдил дека претседателот на европското мнозинство, Чарлс Мишел од Словенија добил документ со таква содржина.
Според информациите кои ги објавуваат словенечките медиуми, документот со наслов „Западен Балкан, пат кон напред“ е примен во Мишеловиот кабинет во февруари. Кој го напишал, официјално не се знае. Според неофицијални извори, тој сигурно не е подготвен во словенечкото Министерство за надворешни работи. Дел од неговата содржина според некои информации можеби е напишана во Будимпешта.
Сепак, во бриселските дипломатски кругови за него се зборува како за словенечки документ, бидејќи наводно кабинетот на Јанша го испраќал до разни адреси. Со оглед на тоа дека станува збор за неофицијален документ, на него нема ниту наслов, ни потпис. Според тоа, не станува збор за службен став на Словенија, туку само еден од неформалните предлози за можно решавање на прашањата кои се однесуваат на земјите на поранешна Југославија.
Но, неговата содржина е во целосна спротивност со сите важечки документи на кои се темели надворешната политика на Словенија.
Документот споменува „нерешени националистички прашања на Србите, Албанците и Хрватите“ кои се појавиле по распадот на Југославија.
Авторите на документот истакнуваат дека дури и по воспоставување на мирот по крајот на војните и ветената европска перспектива и напредок, во Македонија и Црна Гора и понатаму „клучни прашања остануваат нерешени“.
Во документот се споменува дека во меѓувреме празниот простор го искористила Турција која го зголемила своето влијание во БиХ и Македонија.
Авторите на документот наведуваат дека Србија, Хрватска и Албанија моментално имаат стабилни влади, и дека нивните избрани политичари се способни да носат стратешки одлуки.
Во документот се предлага обединување на Косово и Албанија.
Хрватското национално прашање може да се реши со спојување на мнозинскиот хрватски кантон во БиХ со Хрватска или давање на посебен статус на хрватскиот дел на БиХ.
Според авторите на документот, ваквите решенија би ги забрзале преговорите за членство на земјите од Западен Балкан во ЕУ и НАТО. Но тоа се предлози против кои силно се противат САД, Германија, Франција и други европски земји. Меѓународната заедница ја нагласува важноста на територијалната целост на БиХ и се противи на новото исцртување граници на просторот на поранешна Југославија. Тоа би ја отворило Пандорината кутија и веројатно би довело до нови војни. Зелено светло за распад на Босна и Херцеговина, и обединување на Косово и Албанија би дало нов замав на српските националисти во Црна Гора и албанските националисти во Македонија, која е членка на НАТО.
Фактот дека во врска со овој документ се споменуваат Словенија и Јанша веројатно е најголем удар за претстојното словенечко претседавање со ЕУ. Кога на почетокот на неделава, медиумите објавија за овој документ, Јанша во својот одговор изјави дека „Словенија сериозно бара решение за развој на регионот и европска перспектива на земјите од Западен Балкан“. Но не го негираше постоењето на документот.