Референдумот е демократски штит, а не оружје, бидејќи волјата на народот не смее да се игнорира или потчинува на туѓи интереси, арогантни наметнувања и уцени, рече професорот по уставно право Синиша Каран.
„Во демократските општества, референдумот е свет. Тој е директен, конечен и несомнен израз на суверенитетот на народот. Референдумот не бара дозвола, не чека согласност, тој тргнува од вистината дека власта му припаѓа на народот“, рече Каран.
Тој објасни дека референдумот не е повик за распаѓање на БиХ, туку јасна порака од српскиот народ дека обидите за создавање унитарна БиХ ќе наидат на политички и институционален ѕид.
Според Каран, оние кои го доживуваат референдумот како закана мора да знаат дека заканата за БиХ е нивната ароганција, нивната моќ, ароганција, нивното игнорирање на Уставот на БиХ, Република Српска и волјата на народот.
„Поминаа девет години откако народот на Република Српска гласно прогласи дека 9 јануари е Ден на Републиката и дека никој не може да ни го одземе тој датум. Референдумот од 2016 година не беше ексцес, туку прв чекор на нашиот пат на кој народот директно ја диктира својата волја на институциите“, нагласи Каран во изјава за Срна.
Како и пред девет години, денес, со референдумот, наведува тој, се бориме против обидите на дел од меѓународната заедница, злонамерните непоканети дипломати и политичкото Сараево да ја оспорат и намалат уставната автономија на Република Српска.
„Денес, во 2025 година, Република Српска повторно оди на референдум затоа што не дозволува никому да одлучува за неа. Народот знае дека главните причини за проблемите во Босна и Херцеговина се нелегалниот христијански Шмит, неуставниот Суд и обвинителство на Босна и Херцеговина и Централната изборна комисија на Босна и Херцеговина, чии постапки се антидејтонски и навреда на правниот поредок“, изјави Каран.
Тој потсети дека од воспоставувањето на државната заедница Босна и Херцеговина, Република Српска го брани својот Устав бидејќи јасно признава дека Уставот на Босна и Херцеговина е меѓународен договор, а не колонијална повелба.
Уставот на Босна и Херцеговина, нагласи тој, не е подарок од Сараево, туку резултат на договор на меѓународно ниво и е гаранција за рамнотежа меѓу двата ентитета и трите конститутивни народи.
Денес, нагласува тој, 30 години по Дејтонскиот мировен договор, низа насилно пренесени надлежности создадоа антидејтонска БиХ со неуставни судски институции кои имаат за цел да ја одбранат неуставноста и да создадат унитарна БиХ.
Според него, одлуката на народот преку избори и референдуми е конечна и претставува и заштита и гаранција дека Република Српска нема да исчезне.
Каран објасни дека Република Српска се бори против антидејтонскиот договор со волјата на народот.
„Одлуката на Република Српска да распише референдум за 25 октомври оваа година е одговор на систематски обид за демонтирање на договорениот уставен поредок. Тоа е легитимен, легитимен и уставен чин. Но, повеќе од сè, тоа е политичка декларација на народ кој не се откажува од својот и кој одбива понижување!“, нагласува Каран.