Светот денес се соочува со бранови мигранти и рекорден број луѓе кои бегаат од разурнати воени региони, сиромаштија, прогон и природни катастрофи.
Една од најновите мигрантски кризи е во Мјанмар, каде што речиси 520.000 муслимани Рохинџа избегаа од воена операција во државата Ракине од крајот на август и влегоа во Бангладеш.
Оваа навала на луѓе е само мал дел од рекордните 65,6 милиони луѓе кои беа или се бегалци, баратели на азил или внатрешно раселени низ светот до крајот на 2016 година, наведуваат од Агенцијата за бегалци на ОН.
Растот беше воден главно од војната во Сирија заедно со други конфликтни зони во регионот, како и во субсахарска Африка, вклучувајќи ги Бурунди, Централноафриканската Република, Демократска Република Конго, Судан и Јужен Судан.
Еве некои од другите масовни миграции по Втората светска војна.
– 1947: Индија и Пакистан –
Крајот на британското владеење во 1947 година резултираше со создавање две независни држави: главно Хинду во Индија и муслиманско мнозинство Пакистан. Поделбата е болна и насилна, што доведува до една од најголемите масовни миграции на сите времиња, додека муслиманите бегаат од Индија во Пакистан и Хиндусите го напуштаат Пакистан кон Индија. Речиси 15 милиони луѓе минуваат граници и најмалку еден милион умираат на патот.
– 1948: палестински егзодус на Израел –
Повеќе од 760.000 Палестинци се протерани од своите домови или бегаат. Вклучувајќи ги и нивните потомци, бројот на раселени Палестинци се проценува дека достигнал пет милиони, повеќето од нив во земји во регионот.
– 1962: алжирски доселеници –
По седумгодишната француско-алжирска војна што завршува во март 1962 година, околу еден милион доселеници од француско потекло се преселиле во Франција, како и околу 60.000 муслимански Алжирци кои служеле во француските сили.
– 1971: независност на Бангладеш –
Бангладеш, порано Источен Пакистан, е создаден по деветмесечна војна во која Индија има страни со борци за независност против Пакистан. Околу 10 милиони луѓе бегаат во Индија.
– 1975: “брод луѓе” во Југоисточна Азија –
Победата од 1975 година на комунистичките режими во поранешните француски колонии Камбоџа, Лаос и Виетнам води повеќе од три милиони луѓе да ги напуштат своите земји во текот на следните две децении. Многумина се принудени да бегаат на често пренатрупани чамци за да стигнат до соседните земји и пошироко.
– 1979: авганистански егзодус –
Авганистан, кој претрпе неколку децении војна, има околу 2,5 милиони од светските бегалци денес, втора по големина група зад оние од Сирија, според агенцијата за бегалци на ОН. За време на 10-те години од советската окупација од 1979 година, околу шест милиони Авганистанци бегаат, повеќето од нив преку границата во Пакистан и Иран. Програмата за репатријација помеѓу 2001 и 2012 година регистрира околу 5,7 милиони вратени.
– 1992: конфликт во БиХ –
Војната меѓу хрватското, муслиманското и српското население во Босна однесува околу 100.000 животи. До времето кога ќе заврши во 1995 година, најмалку 2,5 милиони луѓе побегнаа.
– 1994: Руанда геноцид –
Околу 800.000 луѓе, повеќето од нив од малцинството Тутси, се масакрирани помеѓу април и јули 1994 година. Околу 1.7 милиони етнички Хуту бегаат од страв од репресалии.
– Од 2011 година: Сирија криза –
Во Сирискиот конфликт загинаа повеќе од 320.000 луѓе, а исто така принудени се повеќе од половина од населението да ги напуштат своите домови. Додека околу 6,3 милиони се внатрешно раселени, околу 5,5 милиони се бегалци во околните земји. Тие ја сочинуваат најголемата група бегалци во светот, според УНХЦР. Речиси еден милион Сиријци аплицираа за азил во Европа.
– Јужен Судан, војна од 2013 година –
Граѓанската војна во Јужен Судан веќе остави десетици илјади луѓе мртви и повеќе од 3.7 милиони раселени, од кои многумина се жени и деца. Повеќе од два милиона се бегалци и баратели на азил, според УНХЦР, со околу еден милион во Уганда и повеќе од 430.000 во Судан.