Марија Корина Мачадо, лидерката на венецуелската опозиција и добитничка на Нобеловата награда за мир за 2025 година, во контроверзен говор ја повика меѓународната заедница да размисли за воена акција за отстранување на Николас Мадуро од власт.
Мачадо, која неодамна воспостави блиски контакти со политичари од САД и Израел, тврди дека посилниот притисок, вклучително и воената ескалација, е единствениот начин да се принуди Мадуро да си замине.
Во разговор со американската мрежа Блумберг, Мачадо изјави дека сегашната ескалација, вклучително и зголеменото присуство на американските воени сили во близина на венецуелскиот брег, е последна шанса за поддржувачите на Мадуро да сфатат дека повеќе не можат да го поддржуваат режимот.
Според неа, по она што го опиша како „десетици наместени избори“ и долгорочен притисок, мирните и институционалните решенија се исцрпени, па затоа воената опција, како што рече, е можно последно средство ако режимот „не се повлече“.
Во исто време, американските воени активности во регионот предизвикаа шпекулации за можни напади врз цели во Венецуела. Веста беше објавена синоќа од „Мајами Хералд“, повикувајќи се на извори кои рекоа дека воздушните напади би можеле да следат „во наредните часови или денови“. Ваквите тврдења брзо предизвикаа контрареакции и негирања од Вашингтон, а американскиот државен секретар Марко Рубио на „Платформа X“ ги нарече ваквите извештаи „лажна приказна“ и рече дека авторите биле заведени од нивните извори.
И покрај негирањата, администрацијата во Вашингтон постојано нагласуваше дека воените опции се „на маса“, а во јавниот дискурс, борбата против трговијата со дрога и „наркотероризмот“ често се наведува како оправдување, термин што Мачадо го зел од реториката на актуелната американска политика во едно интервју.
На критиките против овој пристап им се придружуваат и оние кои предупредуваат дека директната воена интервенција може дополнително да го дестабилизира регионот и да предизвика сериозни хуманитарни последици.
По доделувањето на Нобеловата награда, според достапните извори, Мачадо разговарала по телефон со американските и израелските лидери и, според сопствените изјави, понудила план за првите „100 часа“ по падот на Мадуро, тврдејќи дека има организирани структури и маса луѓе кои ќе излезат на улиците во вистинскиот момент.
Сепак, критичарите истакнуваат дека повикот за странска воена интервенција, особено кога доаѓа од добитник на Нобелова награда, е контрадикција и отворено прашање за етиката и последиците од таков потег.
Регионалните и меѓународните актери ја следат ситуацијата со големо внимание. Експертите за меѓународни односи предупредуваат дека секоја форма на воена интервенција би барала широк меѓународен легитимитет и јасни планови за транзиција и реконструкција, со цел да се избегне продлабочување на кризата што трае во Венецуела со години.