Редовните парламентарни, покраински и локални избори во Србија беа закажани за 26 април 2020 година. Меѓутоа, изборите се одложија поради пандемијата на Ковид-19 и вонредната состојба што е воведена на 15 март 2020 година. Почетокот на пандемијата ја затекна Србија во предизборна кампања. Сепак, врз основа на препораките од медицинските експерти, изборите се одложија на неопределено време. Со укинувањето на вонредната состојба одреден е нов датум за изборите- 21 јуни 2020 година, ја почнува својата анализа Меѓународниот институт за блискоисточни и балкански студии (ИФИМЕС) од Љубљана. ИФИМЕС ги анализира тековните настани во Србија со посебен фокус врз претстојните парламентарни избори.
На парламентарните избори, според пропорционалниот систем, за националното Собрание на Република Србија, се избираат 250 пратеници. Право на глас имаат 6.734.802 регистрирани гласачи. Во Косово, кое Србија се уште го смета за својата автономна покраина според сегашниот Устав, парламентарните избори ќе се одржат во областите населени со Срби. Новина на претстојните избори е дека изборниот праг е намален од пет на три проценти, што им дава на помалите политички партии подобра шанса да влезат во парламентот.
Соочување со пандемијата на Ковид-19
Србија се соочи со пандемијата предизвикана од Ковид-19. И покрај апелот од Власта, граѓаните на Србија да не доаѓаат во Србија, освен ако тоа е неопходно, од почеток на годината до прогласувањето вонредна состојба во Србија влегоа околу 400.000 граѓани, а седум дена пред почетокот на пандемијата околу 40.000 граѓани, многу од нив дојдоа од ризични држави погодени од пандемијата на новиот коронавирус, како што е Италија.
Властите во Србија се одлучија за непопуларната мерка за воведување вонредна состојба, карантин и полициски час. Мислењата на граѓаните се поделени во врска со овие мерки, особено оние на опозициските политички партии.
Експертите веруваат дека мерките биле неопходни и навремени. Искуствата од Бергамо во Италија покажуваат дека, доколку Бергамо воведеше слични мерки, 10 дена пред тоа, како што беа воведени во Србија, ќе спречише катастрофа од огромни размери. Експертите веруваат дека доколку Србија не ги воведеше споменатите мерки, можеше да очекува масовни жртви, кои се проценуваат на околу 10.000 мртви.
Кина и нејзините медицински експерти, како и ЕУ, Норвешка и САД, покажаа важна помош и солидарност со Србија. Србија дури успеа да и помогне на Италија во пандемијата Ковид-19 и испрати осум авиони за медицинска помош. „Србија има доволно опрема, затоа сметаме дека најважната работа сега е да ја дадеме и да им помогнеме на нашите италијански пријатели“, рече српскиот претседател Александар Вучиќ (СНС)
Пандемијата на Ковид-19 откри низа настани во политичка позадина, имено геополитички промени и влијанија, што се дефинирани како доктрина за шок и се случуваат во кризни и вонредни состојби, на што Србија беше изложена за време на пандемијата. Британскиот „Гардијан“ пишуваше за корона дипломатијата и како Кина, Русија, ЕУ, но и некои други земји, како што е Турција, се спротивставија на корист на Србија. Како што забрза пандемијата, најголемите играчи на меѓународната сцена сакаа да ја искористат меката моќ и медицинската помош испратена за да ги остварат своите странски и геополитички интереси и цели. ЕУ беше бавна и несмасна за време на пандемијата, така што другите земји се обидоа да ја пополнат таа празнина.
Аналитичарите истакнаа дека за време на кризата, Вучиќ ја утврди позицијата лидер за чија поддршка се натпреваруваат клучните земји во светот, а во исто време успеа да спречи голема катастрофа, па дури и да помогне со медицинска опрема до Италија, една од седумте најразвиени земји во светот и членка на Г-7.
Дали опозицијата сака власт без избори?
Политичката поларизација е карактеристична за сите земји од Западен Балкан. Компаниите таму го носат товарот на 30-годишна хипотека од падот на поранешната СФРЈ. Процесот на консолидирање на овие држави се уште трае. Србија се најде во особено тешка ситуација за време на владеењето на Слободан Милошевиќ (СПС), чии последици се уште се чувствуваат. Потоа, демократските промени се случија на 5 октомври 2000 година. Првите неколку години промените се чувствуваа за време на владеењето на премиерот Зоран Џинџиќ (ДС). Србија го заврши периодот на промена со владата на премиерот Зоран Ивковиќ (ДС). Подоцна, со доаѓањето на Воислав Коштуница (ДСС), Србија се соочи со огромно зголемување на криминалот и корупцијата (24 спорни приватизации, Извештај на Антикорупцискиот совет и нејзината покојна претседателка Верица Барач) и неслободни медиуми.
ЕУ ги засили своите барања за гонење на одговорните за организиран криминал и корупција во Србија од отворањето на истрагата во Австрија во септември 2011 година за аквизиција на мобилни оператори во регионот од страна на австрискиот државен Телеком, особено „Мобтел“. На Европскиот парламент (ЕП) од 29 март 2012 година, каде од Србија се бара да ги разгледа спорните приватизации. Посебен акцент е ставен на компанијата „Мобтел“, која беше продадена на контроверзниот австриски бизнисмен Мартин Шлаф, подоцна на норвешкиот Теленор за 1,513 милијарди евра.
Поради тоа што не реагираше соодветно и не се справи со сите овие проблеми, тогашниот претседател на Србија и Демократската партија, Борис Тадиќ (ДС), ги загуби изборите во 2012 година, иако повеќето медиуми беа под контрола на неговите блиски соработници и директно во негова корист. Улогата на влијанието на медиумите во изборните резултати честопати се прецени. Медиумите во Србија во 2012 година беа под контрола на режимот на Борис Тадиќ, а потоа Томислав Николиќ (СНС) победи на нееднаква игра и стана претседател на Србија. Слично нешто се случи и на претседателските избори во САД во 2016 година кога Доналд Трамп (Р) стана американски претседател и покрај неодобрувањето на повеќето медиуми и досега невидената изборна машинерија, која работеше за Хилари Клинтон (Д). Во демократиите власта доаѓа на власт преку избори, а не со протести или бојкотирање.
Насилството како дел од политичката (не)култура
Еден дел од опозицијата почна со употреба на насилство како политичка алатка, што доведе до влошување на односите во општеството во периодот кога требаше да се покаже единството на нацијата, затоа што политичкиот дијалог меѓу официјалниот Белград и Приштина влегуваше во завршна фаза. Загрижува фактот дека насилството станува дел од политичката (не) култура кај некои политички лидери и поединци во Србија.
Беа водени разговори помеѓу владата и опозицијата за подобрување на изборните услови. Една од најважните одлуки е да се намали изборниот праг од 5 отсто на 3. Србија е една од ретките земји што го намали изборниот праг, затоа што пописот е претежно зголемен со цел да се консолидира и професионализира политиката и со тоа да се формираат сериозни и силни политички партии.
Кога беа распишани изборите, еден дел од опозицијата реши да ги бојкотира изборите, претежно вонпарламентарни партии или партии со само неколку пратеници, кои се свесни дека се проверува и потврдува нивната сила и доверба кај граѓаните. . Другиот дел од опозицијата е свесен дека може да се создаде политика и да се направат промени само во институциите, а парламентот е врховна институција за демократија во секоја држава и на крајот решија да учествуваат на изборите.
Аналитичарите веруваат дека политичките субјекти само ја потврдуваат својата сила и поддршка на изборите и дека бојкотирањето на изборите значи да се избегне конфронтација со граѓаните / гласачите, што предизвикува основани сомнежи за нивната вистинска поддршка кај гласачите. Изговорот дека медиумите се под контрола на владата е делумно точно, затоа што има бројни медиуми што отворено ги поддржуваат и агитираат за опозициските партии. Изборите не се добиваат преку медиуми, кои играат важна улога, но првенствено со постигнатите резултати, програмата и кандидатите, кои им се нудат на граѓаните / гласачите и каде може да се добие или не може да се добие поддршка. Затоа е важно да се смират политичките страсти и да се организираат фер и чесни избори и да се обезбеди изборна кампања, што ќе овозможи еднаков третман на сите учесници во изборниот процес.
Изборите мора да се спроведат без насилство, транспарентно и фер со можност сите политички чинители да ги претстават своите ставови и да се претстават пред гласачите.
Алијанса Приштина-Подгорица-Загреб
Не е тајна дека врските или сојузот меѓу Приштина и Подгорица и Загреб се многу силни. Врските на Косово со Загреб ги одржува поранешниот премиер на Косово, Рамуш Харадинај (ААК), додека косовскиот претседател Хашим Тачи (ПДК) со децении има врски и соработка со Подгорица и режимот на Мило Џукановиќ(ДПС). Да беше нормална соработка, тоа немаше да претставува проблем. Сепак, ова е алијанса, која е планирана против Србија, односно првенствено против претседателот на Србија, Александар Вушиќ. Тоа се Хрватска и Црна Гора, кои се и полноправни членки на НАТО и кои се вклучени во внатрешни настани во Србија, особено се интересни нивните односи со дел од српската опозиција и нивните разузнавачки активности.
Аналитичарите истакнаа дека секоја акција на Хрватска и Црна Гора во и кон Србија е штетна за НАТО, затоа што како членки на НАТО, нивните активности создаваат дополнителна негативна перцепција на српските граѓани кон НАТО. Наместо да работи на создавање доверба и позитивна перцепција кај граѓаните на Србија, НАТО со дејствување преку Хрватска и Црна Гора, дополнително го поткопува веќе слабиот углед во Србија.
Во Србија работат над 100 разузнавачки служби
Протестите првично беа протести на граѓаните, но подоцна протестите беа злоупотребени или „украдени“ од опозицијата и беа присвоени како свои. Граѓанскиот револт има долга традиција во Србија. Во некои сегменти, граѓанските протести беа оправдани, но во основа се протести, што ги спроведоа дел од опозицијата и одредени центри на моќ од странство.
Клучното барање на протестот е барањето за заминување од власта на претседателот на Србија, Александар Вучиќ и на Српската напредна партија (СНС). Не постои јасна опозициска политичка програма освен барање за смена на претседателот Вучиќ.
Граѓаните започнаа да протестираат во ноември 2018 година. Симптоматично е што протестите започнаа само седум дена по воведувањето даноци за увоз на стоки од Србија и Босна и Херцеговина во Косово од страна на тогашната косовска Влада на премиерот Рамуш Харадинај. Наскоро, српските опозициски политички партии ги „прифатија“ протестите и ја украдоа идејата на самите граѓани. Подоцна, граѓаните сфатија дека биле злоупотребени од опозициските политички партии и престанаа да протестираат и се организираа да излезат на гласање, мислејќи дека учеството на изборите и политичкиот ангажман во Националното собрание на Србија е единствениот начин да се влијаат на настаните во Србија. и да придонесе за политички промени, што се случуваат или треба да бидат иницирани.
Србија е сцена на разузнавачка пресметка. Во еден момент, во Србија имало над 100 разузнавачки служби. Активностите на разузнавачките служби главно се насочени кон обидот за соборување на Вучиќ. Овие се елаборирани мерки и потези, кои се многу внимателно дизајнирани и се подготвени според претходно одредено сценарио. Покрај директниот обид за дискредитација Вучиќ, се дискредитираат најблиските соработници, членовите на семејството, пријателите и сите оние кои се блиски до него. Разузнавачки активности дури се вршат против неговите малолетни деца.
Големите сили се натпреваруваат за „корист“ на Србија, а во исто време секој има свои геостратешки интереси и континуирано ги проверува и тестира „успесите“ на својата политика преку постапките на своите разузнавачки служби. Зајакнување на позицијата на официјално неутралната држава, притисокот врз Србија во однос на разузнавањето ќе се зголеми без оглед на големата моќност за која станува збор, а особено за време на изборниот процес, затоа што сите разузнавачки служби прават проценки за можни победници и потоа ги прилагодуваат своите политики. Политиката на неутралност на Србија, која ја зајакна Вучиќ, е најголемата непозната за големите сили и нивниот разузнавачки предизвик. Ескалацијата на политичките настани во Косово и Црна Гора е поврзана со претстојните избори во Србија, со цел да се тестира политичката сцена во Србија со фокус на политичкиот рејтинг и јачината на Вучиќ и неговите СНС.
Разузнавачките активности вклучуваат индивидуални политичари, тајкуни, дел од медиумите, новинари, истражувачи, аналитичари, дел од граѓанското општество, професори, студенти, криминалци, цела низа учесници.
Безбедносниот и разузнавачки апарат на Србија ги откри и спречи активностите на повеќето разузнавачки служби, што му овозможи успешно да се спротивстави на нивните штетни активности и значително да ги спречи нивните активности во наредниот период.
Опасност од предизвикување немири за време на предизборната кампања и на денот на изборите?
Според ИФИМЕС претстојните избори ќе бидат одличен тест и искушение за безбедносниот и разузнавачкиот сектор на Србија. Бидејќи некои политички субјекти веќе користат насилство како политичка алатка, постои реална можност интензитетот на насилство за време на предизборната кампања да се зголеми и да се предизвикаат немири на самиот ден на изборите со цел изборите да се прогласат за нелегитимни и нелегални и со тоа да се невалидни. Тие би се обиделе да ги оспорат резултатите од изборите и да ја дестабилизираат Србија.
Постои еден дел од круговите во рамките на Србија, што со дел од странскиот фактор и би одговарале за дестабилизација на Србија.
Аналитичарите предупредуваат дека е важно да се обезбеди мир и стабилност во Србија, како клучна земја во регионот, затоа што по успешното спроведување на Договорот од Преспа во Северна Македонија и нејзиното целосно членство во НАТО и почетокот на преговорите со ЕУ, потребно е да се стави крај на дијалогот меѓу Белград и Приштина. а подоцна и решавање на политичката криза во Босна и Херцеговина со нормализирање на односите во таа земја и со тоа обезбедување траен мир и долгорочна стабилност во Западен Балкан. Постојат (меѓународни) фактори, што Западен Балкан би сакал да им ги одземе 30 години наместо да помогне, да ги реализира визиите како „Визија за Србија 2020-2025“, која веќе е претставена пред граѓаните на Србија. Србија остварува најдобар напредок во цела Југоисточна Европа. Јавниот долг е под 50 проценти, невработеноста е помала од десет отсто, додека просечната плата се искачува над 500 евра. Стапката на раст е над четири проценти, а според меѓународните финансиски институции, таа има потенцијал за раст од шест-седум отсто годишно.
Самитот ЕУ-Западен Балкан е уште една пропуштена можност за ЕУ
Самитот ЕУ-Западен Балкан, што се одржа во Загреб на 7 мај 2020 година, претставува уште една изгубена можност и неуспех за ЕУ. На тој самит, ЕУ ја потврди европската перспектива на земјите од Западен Балкан. Поради ваквиот став на ЕУ кон земјите од Западен Балкан, тие земји се повеќе се склони да ја менуваат својата геополитичка ориентација. Со ваквите одлуки, ЕУ се повеќе ги „турка“ земјите од Западен Балкан кон Русија, Кина, Турција и другите сфери на интерес, кои имаат геополитички и геостратешки интереси на Балканот.
Наместо ЕУ да ја специфицира својата политика за проширување на Западен Балкан со временски рокови, таа продолжува да користи општи фрази за европската перспектива, што не значи ништо за земјите од Западен Балкан и нивните граѓани. Така, во Декларацијата во Загреб се вели: „Ние ќе ја зајакнеме нашата соработка за решавање на дезинформации и други хибридни активности што потекнуваат особено од актери од трети земји кои сакаат да ја поткопаат европската перспектива на регионот“. Потребна е поблиска соработка во градењето на еластичност и сајбер безбедноста. Во тој поглед, клучна е стратешката комуникација “. Сепак, фактите покажуваат дека одредени земји од ЕУ вршат вакви активности во земјите на Западен Балкан.
Затоа, важно е земјите од Западен Балкан да одржат политичка и економска стабилност за да не запре позитивниот тренд на нивната меѓусебна соработка. Аналитичарите сметаат дека хрватското претседателство на ЕУ, кое започна со одлична медиумска помпа, очигледно беше повеќе од она што оваа земја може и сака да го покаже и колку е (не) способна, таа заврши во целосно фијаско, ја завршува ИФИМЕС својата анализа за актулените состојби во Србија во прерсет на парламентарните избори , закажани за јуни.