За време на распитот на ученикот Коста К. кој го изврши грозоморниот масакр во Белград, родителите на жртвите-ученици собраа храброст и му поставија неколку прашања на момчето убиец, кое беше сослушано преку видео врска од просториите на психијатриската клиника во која се наоѓа два и пол месеци.
„Една мајка го праша момчето кога последен пат плаче. Неговиот одговор ги остави без зборови сите присутни, бидејќи ладно, без емоции и сочувство кон жртвите и нивните семејства рече: „Не се сеќавам кога последен пат плачев“, открива извор за српски Курир.
За потсетување, тринаесетгодишникот беше сослушан како сведок во истрагата што ја спроведе Вишото јавно обвинителство во Белград против неговиот татко, поради сомнение дека го однел синот на стрелиште и го научил да пука иако имал само 13 години, како и поради тоа што оружјето за кое имал доволно лесно обезбедено лиценца не му било доволно обезбедено. Тој кобен ден Коста од сефот го зел оружјето за кое наводно изјавил „дека лесно го отворил бидејќи имал три броја, од кои два веќе биле поставени да го отвораат сефот и дека само двапати го свртел третиот“.
Кобниот ден влегол вооружен во училиштето, прво го уби чувар, а потоа три девојчиња кои ги виде во ходникот од училиштето, а потоа влезе во своето одделение на кое имало час по историја и почна да ги убива децата едно по едно.
„Покрај оружјето, сефот од кој рече дека лесно го земал оружјето, стрелиштето и стрелачката пракса, му поставувале прашања за односот во неговото семејство. Кога го прашале да каже каков е татко му, тој веднаш одговорил „добар и паметен“, но кога истото прашање му било поставено за мајка му, тој молчеше речиси цела минута, а потоа рече „грижлив и паметен“, открива соговорникот.
Според неговите зборови, присутните биле особено изненадени од неговата средба со мајка му, која ја немал видено два и пол месеци, откако бил сместен во психијатриска установа. Инаку, мајката, како старател бидејќи истиот ден бил уапсен таткото, на 3 мај потпишала согласност тој да биде сместен во таа установа.
„Мајката го прегрна, но без емоции немаше солзи, ниту каква било реакција. Таа накратко му рече „да одговори на сите прашања“, а тој и одговори „среќна ли си сега““, открива соговорникот, но не можеше да прецизира дали мислел на средба или нешто друго.
Како што вели, сите присутни биле шокирани од одговорите што ги дал на прашањата на обвинителот, адвокатите, адвокатите на оштетените, како и родителите на врсниците кои тој ден ги убил на училиште.
„На прашањето дали бил жртва на малтретирање, тој одговорил „можеби психолошки“, а на прашањето зошто не пријавил никому, тој ладно одговорил „затоа што не сакав“. Мајката на едно од децата прашала дали неговите пријатели дошле дома, а тој одговорил „да, но тие навистина не му биле пријатели“.
Настана тишина кога му беше поставено конкретно прашање „Зошто пукаше?“.
„Згрешив, грешка беше“, кратко, но ладнокрвно одговори момчето убиец од основно училиште. Мајката на едно девојче го прашала зошто ја убил нејзината ќерка кога не ја познавал. „Ги убив по ред, секој што наиде. Жал ми е“, бил одговорот на тринаесетгодишникот.