Докторка Жељка Бутуровиќ, психолог и мајка на две деца кои го посетуваат ОУ „Владислав Рибникар“ и Игор Ѓорѓевиќ, претседател на Советот на родители на ОУ „Владислав Рибникар“, гостувајќи на српската телевизија „К1“ по трагедијата што се случи во таа училиште, велат дека најважно е децата да се вратат на училиште.
Д-р Бутуровиќ, зборувајќи за причините за враќањето на училиште, вели дека мал број деца всушност го виделе масакрот.
– Децата од тие одделенија го видоа. Останатите деца не виделе ништо и не биле на училиште. Тие деца треба да се вратат на училиште и нивните животи да се вратат во рутина – вели д-р Бутуровиќ.
Ѓорѓевиќ, пак, објасни како се формирале барањата на Советот на родители.
– Сето тоа се барања поддржани од родителите. Упатени се барања до МВР, до обвинителството и до медиумите. Реконструкцијата е важна поради сите невистини. Има многу дезинформации, бидејќи вистината се премолчува. Седум години сум во Советот на родители и самоуверено тврдам дека немало пријави од родители, наставници, психолози, педагози… Имаше многу невистини, и тоа прво барање е токму за тоа, да нема невистини, дајте ја вистината – вели Игор Ѓорѓевиќ.
Кога станува збор за враќање на училиште, немаше единство, истакнува Ѓорѓевиќ.
Тимот што беше формиран се одлучи за тој ден и за таа зграда, слушајќи го тимот експерти делегиран од Министерството за здравство – вели Ѓорѓевиќ.
Зборувајќи за предлогот за реновирање на зградата, Жељка Бутуровиќ вели дека е против реновирање на објектот од повеќе причини. Таа посочува дека постои страв дека реновирањето може да доведе до нов хаос и зголемено внимание, кое не им е потребно ниту на училиштето ниту на децата.
– Прво, затоа што има дополнителен хаос. Тоа повторно ќе го задржи фокусот на нас. Ни треба мир и приватност. Репутацијата на нашето училиште е во многу деликатна ситуација. Мислам дека успеавме да се одбраниме и дека медиумите многу ни помогнаа во тоа – вели Жељка Бутуровиќ.
Таа додаде дека не е добро да се поттикне чувството на неправилност и да се стави училиштето и учениците во центарот на вниманието.
– Не е важно што ќе кажат другите, ако некој на социјална мрежа каже „Па, да го урнеме Рибникар“ и добие 500.000 лајкови, тоа може да стане одлука. Се зголемува колективната хистерија кај луѓето кои не ги сносат последиците – вели психологот Бутуровиќ.
Игор Ѓорѓевиќ, пак, наведува дека реконструкцијата на училиштето била планирана и претходно. Како што истакна, има идеја реконструкцијата да се изврши по завршувањето на учебната година.
-Децата да одат и нормално да завршат училиште, па дури потоа да почнат со реконструкција. Во народот има нешто што се вика четириесетдневен спомен. Се совпаѓа со крајот на учебната година, дотогаш ќе одиме на училиште, ќе им оддадеме почит на сите жртви, а потоа тоа лето и новата учебна година нека бидат нов почеток. Има една идеја што ја поддржуваме, таа училница да биде спомен соба – вели Ѓорѓевиќ.
Гостите на утринската програма на телевизијата К1 зборуваа и за првиот ден на учениците по враќањето на училиште.
– Наставата е планирана, но не типична. Одделенијата доаѓаа во различни групи. Децата беа со своите учители. Не влегов, но родителите можеа да присуствуваат. И тука е чувството кога ќе ги видите тие тетратки и книги отворени на песната на Драган Лукиќ, сè… Но, мора да продолжиме понатаму. Има луѓе на кои им е многу полошо од нас – вели д-р Жељка Бутуровиќ.
Таа додава дека е важно да се зборува за позитивните примери кои произлегле од целиот овој проблем.
-Таму е таа учителка, нејзиниот син е ранет, таа има уште едно дете на училиште и така мирно ги евакуираше нашите деца без да знае каде и е другиот син, а знаеше дека еден е повреден. И таа постојано се враќаше за да провери дали некој случајно бил заборавен. Ќе биде лесно да се најдат луѓе кои се докажале како херои. Сите оние кои беа присебни во тие ситуации да добијат некакви одликувања или национални пензии и ако сакаме да го промениме тоа општество, да го наградиме пожелното однесување. Има многу добри работи во оваа ситуација „Рибникар“ кои треба да се наградат. И адекватно казнете го чудовиштето. Она што го сакаме повеќе, го наградуваме, сакаме помалку, го казнуваме. Се плашам сега дека оваа учителка ќе ми се налути, бидејќи тоа се луѓе кои не сакаат да се истакнуваат, кои не сакаат да се туркаат себеси… – вели д-р Бутуровиќ.
Докторката Бутуровиќ зборуваше и за момчето убиец
– Го видов на натпревари. Луѓето се плашат дека тој ќе биде на слобода и ќе продолжи да убива, а бидејќи постои страв дека сакал да убие деца кои се подобри од него. Се плашам од тоа, секој ден некој вели, ништо не можеме да му направиме, уште е дете – вели видно вознемирената докторка.
Како што вели, момчето го видела на натпревари.
Претседателот на Советот на родители Игор Ѓорѓевиќ истакнува дека неговото дете го познавало момчето убиец.
– Не го познавав лично, моето дете го знаеше. Тој отиде на натпреварот со нив. И отиде на екскурзија со нив, и таму можеше да го направи тоа колење. Ги познавам неговите родители и пријателите на неговите родители. Преамбициозните родители секако не се добри за детето. Во Рибникар владее навистина позитивно натпреварувачко опкружување. И поради таков трагичен случај, најлошо би било да се осуди таквата средина. Затоа што создал многу добри студенти, многу добри експерти – наведува и додава:
– Овој случај е за патологија, јас не сум експерт, но ми се чини дека се работи за патологија. До шесто одделение беше доминантно најдобар во своето одделение. Положил приемен испит за двојазично образование и потоа од тоа шесто одделение преминал во седмо два одделение. За да не ме обвинува никој, во тој клас има малку подобри ученици од другите. Таму доби конкуренција. Тој ги таргетираше децата кои беа подобри од него во однос на успехот, резултатите и талентот. Има и такви кои случајно загинале таму. Ако ја погледнете таа одвратна листа, која никогаш не требаше да се појави таму, тоа се сите деца кои му се конкуренција. Тоа е заклучокот на децата – вели Ѓорѓевиќ.
– Децата се плашат дека момчето ќе биде ослободено. Децата се плашат повеќе од ние родителите. Сметаме дека системот нема да го дозволи тоа. Детето не знае што е систем, знае што слуша и гледа. Проблемот е системски, глобален, мислам дека треба да се работи на образованието, на семејните вредности, на вредноста на припадноста кон нешто. Мислам дека тоа е малку изгубено – вели Игор Ѓорѓевиќ.
Како што истакнаа во утринската програма на телевизија „К1“, сега е многу опасно децата да одат во други училишта. Овој ужасен настан создаде силна врска меѓу децата и наставниците и тие треба да продолжат да се држат заедно, заклучија тие.