Речиси и да нема дете кое на возраст до две години не „заработило“ респираторен вирус РСВ, болест која најчесто „доаѓа и си оди“. Но, сепак можни се компликации од овој вирус. Токму во Германија се целосно изненадени од оваа инфекција.
Институтот „Роберт Кох“ проценува дека секој десетти граѓанин на Германија моментално има настинка, но тешките форми на вирусната болест РСВ изгледа почесто се појавуваат кај децата.
Состојбата во некои детски одделенија и болници е повеќе од драматична. Медиумите јавуваат дека тригодишното момче не може да се подложи на итна операција на срцето бидејќи болницата е преполна со деца со тешкотии со дишењето.
Тука е и случајот со детето од Хановер. Во тој град и околината има 21 болница, но морале да го пренесат на 150 километри, во Магдебург, бидејќи сите тие болници биле полни со деца.
Мајкл Сасе, шеф на одделот за интензивна нега на Универзитетската болница во Хановер, алармира: „Децата умираат затоа што повеќе не можеме да ги лекуваме“.
Може да се каже дека ова се должи на короната – од цела низа причини. Како прво, во ерата на мерките за заштита од пандемијата – со маски и средства за дезинфекција – едноставно имаше помалку други вируси, така што РСВ се појавуваше нешто поретко и кај децата. Втората последица од короната е многу потешка: децата ретко се разболуваа од корона, а кога се разболуваа, обично беше во блага форма. Тоа значи дека во германските болници и персоналот и технологијата се префрлени на возрасни пациенти, па детските одделенија останаа со „кратки ракави“.
Затоа што најлошото во оваа неволја е што децата не се сместени на Одделот за интензивна нега, а не затоа што таму нема кревети. Според истражувањето на професионалното Здружение на медицина за интензивна нега во 43 болници низ Германија, цели 40 отсто од постоечките кревети за педијатриска интензивна нега не се користат – поради недостаток на персонал!
Како и обично – особено кога треба да се дадат пари, политиката хронично доцни за насобраните проблеми. Дури неодамна беше одобрен пакет мерки за здравствена заштита, кои исто така ќе донесат 300 милиони евра за детските болници, но само за 2023 и 2024 година, плус 120 милиони во тие години за родилиштата.
Професорот Јорг Детш, раководител на детскиот оддел во Универзитетската болница во Келн, предупредува дека студентите по медицина и онака ретко избираат педијатрија, а истото важи и за медицинскиот персонал.
Професорот вели дека, напротив, во некои германски провинции воопшто не постои можност за специјализација по медицина за деца. Покрај тоа, многумина се пензионираа од педијатриските одделенија за време на пандемијата. Речиси се оние кои по неколку години веќе заминаа на друга специјалност, наместо да останат верни на грижата за децата цел работен век, како што беше случајот досега. Резултатот е очигледен:
„Ни недостасува стручен кадар, па не можеме да ги опслужиме ни сите кревети“, вели професорот Деч.
Има уште еден проблем со специјализацијата на студентите по педијатрија: познато е дека овие лекари не заработуваат колку оние „за возрасни“. Проблемот е веќе како германскиот систем пресметува паушална стапка за секоја дијагноза и медицинска интервенција.
И има големи разлики, предупредува професорот: возрасен пациент знае да каже што го мачи, кај децата може да потрае подолго и тоа е вистинско преговарање со помош на родителите и сите во клиниката кога, на пример, треба инекција да се даде. Таму се троши многу време и енергија, вели Деч.