Дауновиот синдром е хромозомско нарушување, предизвикано од екстра генетички материјал во 21 хромозом. Откриен е во 1866 година од лекарот Џон Ленгдон Даун кој работел со луѓе со интелектуални попречувања.
Научниците од универзитетот во Масачусетс успеале да го исклучат хромозомот 21 кој го предизвикува Даунов синдром.
Тие исто така го искористиле принципот на работа на генот „XIST“, кој ги исклучува еден од двата хромозоми во женскиот ембрион за да можат да го исклучат хромозомот поврзан со Дауновиот синдром.
Новата надеж за луѓето со Даунов синдром се крие во експерименталната генетска терапија, тврдат американските научници од Универзитетот „Масачусетс“. Тие со помош на генот „XIST“ успеале да го „исклучат“ додатниот хромозом кој го предизвикува овој синдром.
Тој ген учествува во природниот развој на клетките, а заслужен е и за еден од двата „X“ хромозоми во женскиот ембрион. Научниците тој ист принцип на работа го искористиле во матичните клетки со Даунов синдром кој го одгледале во лабораторија за да можат да го исклучат хромозомот 21 поврзан со овој синдром.
„Резултатите од истражувањата покажаа дека сме на вистинскиот пат за идентификација на лекот за Даунов синдром. Утврдивме дека постои реална можност дека еден ген може да ја корегира мутацијата на хромозомите, така што, иако се потребни понатамошни студии, надеж за терапија постои“, истакнува докторката Џен Лоренс.
Дауновиот синдром се јавува како последица од мутација на хромозомот 21, а се карактеризира со специфичен изглед на лицето и телото и со ментални потешкотии. Луѓето со овој синдром се склони кон проблеми со срцето, инфекции, проблеми со тироидната жлезда и со Алцхајмеровата болест.