Ѕвони твојот глас, во секоја улога, во театар, телевизија, радио. Ѕвони во секоја песна, надсинхронизација. Некој те гали како мајка, а кога треба и безмислосно те мрази, рече Снежана Конеска Руси на комеморацијата за актерката Билјана Беличанец што се одржа во Драмскиот театар.
„Не знам како доаѓа период, кога јас станува твој родител или твој учител. Можеби те учам како да газиш по трнливиот пат, прекриен со трња, но со слава и тага, падови и успеси. Време на учење, практикување, созревање. И еден ден бараш совет за твоето вработување. Да, ти велам. Оди во Прилеп, а за потоа да дојдеш во Скопје на голема порта, со големи ѕвона. И бидна така. Ѕвони твојот глас, во секоја улога, во театар, телевизија, радио. Ѕвони во секоја песна, надсинхронизација. Некој те гали како мајка, а кога треба и безмислосно те мрази. Имам три прашања: Дали ќе го чекаме Годо? Јас Зорица, Сашо, сеуште чекаме од оваа страна а ти од онаа. Дали ќе ми ја дораскажеш приказната за новата театарска драма. Моливот мој отапен, а твоите идеи не пресушуваат и не можам да стасам да ја допишам. Поезијата, песните, книгата? Ми ги читаш стиховите, чекаме да биде промоцијата. Јас сакам да ги читам твоите песни, но мислам дека тоа ќе го стириш ти подоборо од мене. Твојот учител, Снешка, те поздравува, ти се поклонува. Ти се заблагодарува за миговите минати заедно на сцена, вон сцена. Многу те мислам. Јас те чекам или чекај ме. Те сакам“, рече актерката.
Кристијан Ландов