Критички осврт на Венко Андоновски насловен „Духовното око кај Бранко Цветковски“ и „Погледи во поезијата на Славе Ѓорѓо Димоски“ од Димитар Пандев се дел од содржините во најновиот двоброј на списанието за книжевност и култура „Акт“.
Романсиерот, поет, есеист и критичар Андоновски во својот текст се осврнува на насловната песна од книгата „Молитвен веј„ на Цветкоски, кој за таа стихозбирка е добитник на признанието „Браќа Миладиновци“.
– „Молитвен веј“ е програмска песна на Бранко Цветковски. Тоа е песна која е свртена кон метафоричниот модел на пеење. Уште повеќе тоа е песна свртена кон големата синестезија, кралицата на метафорите, метафората „без шифра“ кон длабоката психолошка мотивација на оној кој „шифрира“… Песната „Молтивен веј“ е вистински празник затоа што она што се кажува (мистичното битие на поезијата и нејзината дијаболична суштина) стои во идеална хармонија со она како се кажува (прекодирање на осетите, зачуденост од прв степен во текстот). Тоа е песна-молитва која подучува дека сакралноста на молителот доаѓа од сеприсутноста на неговите сетила во едно големо, внатрешно духовно сетило, вели Андоновски.
Лингвистот и литературен критичар Пандев пак, во своите погледи кон поезијата на Ѓорѓо Димоски меѓудругото ќе каже дека тоа е поет кој доаѓа од книжевна средина во која особено внимание се посветувало на мислата на зборот и на говорот т.е на текстот на вклученоста на зборот во поетскиот текст. срединашто вели отсекогаш била школа, жариште на поезијата.
– Во една таква средина Славе Ѓорѓо Димовски се профилира како поет на зборот, како поет со чувство за мера и за определба на зборот, вели Пандев.
Во двобројот на „Акт“ поместени се и текст на Иван Ивановски насловен „Поет на драмската сцена“ кој е своевиден омаж на режисерот и педагог Владо Цветановски.
Меѓу содржините кои ги нуди списанието, објавено овој месец, се драмата „Гола вистина“ од Владимир Костов, избор песни од Гордана Хаџипанзова-Јанева, Зоран Јакимоски, како и од книгата првенче на Виктор Јакимовски.