Како да застанам пред родителите на жртвите. Син ми ме уби и мене кога пукаше во невини деца, ме закопа жива, вели низ солзи Биља Блажиќ.
– Пред да замине вечерта, ме бакна, се поздрави со татко му, а на дедо ми му рече утре наутро во седум да запали оган и дека ќе дојде да пече прасе и јагне. Ми ги остави калливите патики да ги мијам, отиде во влечките. Ме замоли да додадам малини во колачот што го подготвував кога си замина. Апсолутно ништо не укажуваше на тоа дека ќе… Мислев дека се самоуби кога уби и рани толку луѓе, но го најдоа наутро. Со овие зборови, со липање, Билјана Блажиќ ги опишува најтешките моменти во нејзиниот живот и животот на семејствата на осумте млади луѓе кои на 4 мај беа убиени од нејзиниот син Урош во Дубона и Мали Орашје.
Оваа скршена жена си ја отвори душата и вели дека жали за секоја жртва на нејзиниот син, дека се моли за оздравување на оние што ги повредил, но и дека како родител е неповратно поразена и газена.
Во селото дури и роднините на жртвите на нејзиниот син зборуваат за Билјана како добра и благородна жена. И бабата на повреденото девојче Невена Вујиќ, на која раката и беше ампутирана откако Урош ја рани, рече дека мајка му неколку пати и помогнала и нејзе и на нејзиното семејство, како и на други мештани кои се лекувале во ВМА, каде што е вработена како Медицинска сестра.
– На тој ден, кога пукаше во деца и невини луѓе, ме уби мојот син. Ме закопа жива. Нека ме убие оној што сака да ја ублажи болката и маката што му ги предизвика мојот Урош со пукањето во проколната ноќ. Немам сила ни живот да сретнам некој од тие семејства, а камоли да ги погледнам во очи. Не сакам да живеам како мајка на масовен убиец и не можам да го поднесам тој товар. Не барав полиција да ме заштити бидејќи не се плашам од смртта, ќе ме спасеа од ова – тивко вели Билјана, која сега е сама во куќата со свекорот под постојан полициски надзор.
Таа вели дека не сака да живее од моментот кога дознала дека Урош извршил масовно убиство. Со офкање и прекинат говор Билјана сведочи дека немало индикации дека Урош ќе пука во соседите и ќе се најде на насловните страници низ светот.
– Уништи се околу себе, претворајќи се во чудовиште. Ги уништи братот, братучетката, снаата, дедото и сите роднини, а родителите ги закопа. Нека му се суди според законот – вели липајќи.
За неа деновите од 4 мај се долги колку години бидејќи се престанало таа вечер кога го слушнала сопругот како кука откако го известиле дека Урош убил двајца млади луѓе, а потоа полицијата тропнала на нивната врата.
Немам сила да се видам со негг, што да му кажам после се. Ме мачи постојаното прашање зошто го направил тоа, како се претворил во чудовиште кога ништо не укажуваше на вакво невидено зло. Него и неговиот брат го воспитавме да бидат добри луѓе и да сакаат. Тој не беше изрод, само жив и палав тип. Не видовме никаков проблем кај него. Не го покажуваше тоа и не беше насилен. Тој беше разгален и навикнат да биде задоволен. Имаше се што сакаше. Живеевме за него и за другиот син, кој е 10 години помлад од него. Кога се роди, донесе радост, а денес… Не би му го посакал ова на најцрниот непријател, најлошото, бидејќи ова е незамисливо мачење. Никој што не е во мојата кожа не може да го разбере ова. Дека живееш за него и му даваш се, а тој си го средува ова за себе и за тебе… – вели очајната жена.
По апсењето на Урош, полицијата на имотот на Блажиќ пронашла многу нелегално оружје и муниција и затоа го уапсила неговиот татко Радиша, поранешно воено лице, а за истото дело е уапсен и вујкото на Урош, Горан Г. од Вињиште, на чиј имот се криел Урош. Билјана тврди дека нејзиниот сопруг е невин.
– Оружјето што беше пронајдено и одземено го набавил Урош, но не знам како и кога. Кај нас не беа пронајдени ниту пиштоли, ниту друго оружје, освен два пиштола, за кои Урош и неговиот брат имаа дозволи. Ги донесов и ги предадов на полиција, а се вели дека нашле цели гајби. Верувам дека ДНК и истрагата ќе покажат чие е оружјето и дека Радиша нема никаква врска со тоа и дека е невин во притвор – истакна Билјана.