Поминa 21 година од атентатот во Белград на Зоран Ѓинѓиќ, првиот демократски избран премиер на Србија по падот на режимот на Слободан Милошевиќ во 2000 година, кој се залагаше за демократски реформи и влез на Србија во Европската унија, но атентатот ги запре тие процеси. .
По победата на Демократската опозиција на Србија (ДОС), предводена од Демократската партија (ДС) на Ѓинѓиќ на изборите во декември 2000 година, 48-годишниот Зоран Ѓинѓиќ го презеде раководството на владата во јануари 2001 година. Докторот по филозофија, кој исто така студирал во Германија, уживал висок углед во странство. Тој вети инвестиции и радикална реформа на државата и општеството, што требаше да се уреди според западниот модел.
Иницираше реформи, но се сретна со противници од редовите на опозициските партии и поединечни членови на ДОС. Голема пречка беше тоа што државните структури на кои почиваше режимот на Милошевиќ беа зачувани во речиси непроменет состав.
Неговата влада соработуваше со Хашкиот трибунал за воени злосторства на територијата на поранешна Југославија и му предаде неколку обвинети, меѓу кои и поранешниот претседател на Србија, Милошевиќ. По повеќе од две години на функцијата, комбинација на политика и криминал го организираше неговото убиство.
Тоа го извршиле припадници на злогласната елитна полициска специјална единица ЈСО, т.н Црвените беретки и една од двете најсилни криминални групи во Белград, Земунскиот клан.
На 12 март 2003 година, Ѓинѓиќ беше убиен од снајпер во дворот на владината зграда, сред бел ден. Тој подоцна им подлегнал на повредите во болница. Ранет е и неговиот телохранител. Истата година дури четири обиди за негово атентат пропаднаа, а последниот само неколку недели порано.
Заменик командантот на Црвените беретки, Ѕвездан Јовановиќ, кој го застрела премиерот, е осуден на 40 години затвор за неговото убиство во 2009 година.
На истата казна за организирање на атентатот е осуден и поранешниот командант на црвените беретки, Милорад Улемек Легија. Јовановиќ тврдеше дека убиството го извршил по наредба на Легијата, која му кажала дека Ѓинѓиќ имал намера да ги екстрадира членовите на Црвените беретки во Хаг.
На повеќегодишна затворска казна се осудени вкупно 12 лица, од кои тројца веќе ја одлежале казната. На денот на атентатот во Србија беше прогласена вонредна состојба и беше покрената операцијата Сабја, досега најголемата полициска акција против организираниот криминал.
Приведени и испрашувани се речиси десет илјади луѓе, од кои околу илјада се приведени. До денес не е разјаснета политичката позадина на убиството, како и разрешувањето на судијата и обвинителот во текот на судењето и заплашувањето и убиството на двајца сведоци.