„Јутарњи лист“ тврди дека добил информација од добро упатени извори во Подгорица дека Мило Ѓукановиќ, поранешниот долгогодишен претседател и премиер на Црна Гора, би можел да биде уапсен во наредните денови.
„Јутарњи“ пренесува „според гласините во Подгорица“, дека државното обвинителство, „кое сега е под капата на владејачката просрпска коалиција, го подготвува ова бомбастично апсење откако наводно постигнал договор со неодамна екстрадираниот бизнисмен од Велика Британија, Душко Кнежевиќ, кој наводно се согласил да соработува и да биде „заштитен покајнички сведок“.
Секако, сето ова е „наводно“ и „се шушка“, но Подгорица е мал град и нешто такво не би било нешто неочекувано. Конечно, претставниците на радикалната просрпско-проруска опција, Милан Кнежевиќ и четничкиот војвода Андрија Мандиќ, сега на функцијата претседател на Собранието, постојано во своите предизборни настапи ветуваа дека „ќе го постават Ѓукановиќ зад решетки“, а сега кога ја имаат целосната власт во свои раце, можно е да се решиле на тој чекор, наведува Јутарњи лист.
Потсетуваат и дека Милан Кнежевиќ и Андрија Мандиќ беа осудени за учество во обидот за пуч во 2016 година, но пресудата никогаш не беше спроведена, а сега, кога се смени власта, судската постапка се повторува. Инаку, Мило Ѓукановиќ повеќе нема никаква политичка функција; загуби на претседателските избори, а ја напушти и лидерската позиција на Демократската партија на социјалистите (ДПС), која беше водечка структура во Црна Гора повеќе од 30 години.
Кнежевиќ уште пред екстрадицијата се огласи во некои црногорски медиуми каде рече дека е подготвен да ги „даде на обвинителството“ сите докази што ги има против Мило Ѓукановиќ и кои досега ги презентирал и пријавил.
Душко Кнежевиќ долго време беше еден од „претприемачите блиски до тогашната владејачка група“. Против Кнежевиќ се водат повеќе кривични постапки, а поранешниот директор на Атлас груп е обвинет во неколку случаи или за измама на клиентите на сопствената банка или за злоупотреба на положбата, како и за создавање криминална организација и перење пари. Но, како што пишуваат црногорските медиуми, Душко Кнежевиќ уште пред екстрадицијата рекол дека доаѓа „во Црна Гора со сина торба, а нејзината содржина нема да биде добра за многумина“.
Дополнително, неодамнешното апсење на поранешниот специјален државен обвинител Миливој Катниќ, кој поради ова моментално штрајкува со глад, потоа Зоран Лазовиќ, поранешен висок функционер во МУП на Црна Гора и Јелена Перовиќ, директорка на Агенцијата за превенција за корупција (АСК), се знак дека се повеќе се стега обрачот околу самиот Мило Ѓукановиќ и дека овие шпекулации за Подгорица држат вода. Строго кажано, се чини дека следната мета би можел да биде Мило Ѓукановиќ. И сето тоа наводно било спроведено од Белград, односно од кабинетот на српскиот претседател Александар Вучиќ, кој дефинитивно тргнал да ја „освои Црна Гора“, а затворањето на Ѓукановиќ и неговата конечна корупциско-криминална дискредитација би биле круна на тој „зафат“.
Имено, Мило Ѓукановиќ подолго време е осомничен дека има „прсти во џем“ и „путер на главата“, а обвинет е дека е врв на црногорскиот „корумпиран октопод“. Судот во Бари еднаш го обвини поради сомнение за шверц на цигари, а во Брисел го изразија своето незадоволство поради неговиот сомнителен бизнис и „толерирање криминални активности“ и неговото долгогодишно владеење, повеќе од три децении. Ова не е само борба против криминалот и корупцијата, туку можеби пред се е политичка пресметка со поранешните власти, а главната цел е да се допре процрногорската струја, чиј симбол е Мило Ѓукановиќ, без разлика на обвинувањата за криминал и злоупотреба на власта. Ова е ризична политичко-криминална игра која може да ја запечати судбината на Црна Гора како независна држава, смета Јутарњи.
Во Црна Гора тлее веќе некое време, а конфликтот меѓу просрпската и процрногорската струја го достигна својот врв. Дополнително, евидентен е растечкиот раскол во просрпската опција, особено во триаголникот меѓу претседателот Јаков Милатовиќ, премиерот Милојко Спајиќ и претседателот на Собранието и четнички војвода Андрија Мандиќ. Врвот на конфликтот, кој повеќе не може да се сокрие, дојде поради гласањето на Црна Гора за Резолуцијата за Сребреница во ОН и доцнењето на Резолуцијата за Јасеновац, која се подготвува во црногорскиот парламент, и заладувањето на односите со БиХ и Хрватска во последните денови, кога, на пример, на високи црногорски функционери им беше забрането да присуствуваат на приемот по повод Денот на државноста на Хрватска.
Но, сегашната владејачка коалиција смета дека е неопходно да се справи со него и со целата процрногорска суверена структура, особено што таа коалиција моментално е во криза и стравува дека Владата може да падне и дека изборите може да се одржат до крајот на година, а потоа беше пропуштена прилика да се приведе Мило Ѓукановиќ. Не е тајна дека претседателот Јаков Милатовиќ и премиерот Милојко Спајиќ, кои заедно ја основаа сега владејачката партија, се во голем конфликт.
Но, апсењето на Мило Ѓукановиќ би бил настан од прва класа со можни далекусежни последици, бидејќи евидентно е дека ова апсење и евентуалниот процес не само што би имале „кривичен белег“, туку би носеле и голем политички товар на пресметка од страна на сегашните просрпски власти за да ги скршат нивните про-црногорски ривали. А дополнително може да предизвика конфликти во веќе поделеното црногорско општество.