Вјести, Подгорица
Познатиот американски политиколог Франсис Фукујама оцени дека Црна Гора претставува мал дел од поголемиот феномен на земјите во развој кои се презадолжени кон Кина и кои понизно одат во западните финансиски институции, со цел да се избегне можноста за предавање на колатералот на Кинезите.
Тоа, додава тој, веќе им се случи на Шри Ланка и Пакистан, кои минатата година станаа предмет на спасување на Меѓународниот монетарен фонд (ММФ).
Фукујама, во написот за интернет магазинот „Американска намена“, пишува дека проектот за автопат Бар-Бојаре бил контроверзен од самиот почеток.
„Бројни приватни изведувачи од Запад размислуваа да дадат понуди (за изградба на автопат), но банките што ќе ги финансираат сметаа дека патарината нема да започне да ги враќа очекуваните трошоци, кои во тоа време се проценуваа на скоро милијарда евра. Кинезите со задоволство ја прескокнаа својата Иницијатива 16 + 1 (денес 17 + 1), со цел да создадат влијание во дворот на ЕУ“, наведува Фукујама, додавајќи дека Ѓукановиќ во тоа време владеел со земјата автократски и дека имало нема начин да се запре тоа.
Тој посочува дека вкупниот долг на Црна Гора изнесува над 103 проценти од БДП и дека нашата земја се соочува со можност да не може да ги врати своите долгови.
„Новоизбраната црногорска влада апелираше до ЕУ да ги спаси, што би значело дека Европа ја заштедува кинеската банка „Ексим“, која држи 17 проценти од вкупниот надворешен долг на земјата“, пишува истакнат американски политиколог.
Фукујама посочува дека некои тврдат дека Кина намерно направила такви аранжмани, како дел од стратегијата за „дипломатска стапица на долгови“.
Многу зделки, додава тој, беа склучени преку преговори меѓу автократските и/или корумпираните влади, кои ги игнорираа предупредувањата од Западот, во надеж дека ќе добијат брза политичка корист.
„ДПС на Ѓукановиќ, кој имаше контрола на Црна Гора, конечно беше прекинат од тенка разлика, а новата влада очајно сака да покаже дека усогласувањето со Европа може да биде сериозна алтернатива на Кина.
Како што тврди Стефан Владисављев, ниту ЕУ ниту САД можеле да понудат алтернативи за спротивставување на иницијативата „Појас и пат“, а Црна Гора претставува релативно мала инвестиција за враќање на стратешки важна земја.
ЕУ сè уште може да се предомисли.
Епилогот за случајот автопат Бар-Бојаре не е напишан, порачува Фукујама.