Оркестарот на Филхармонија ќе одржи концерт во четврток насловен „Поле за игра“ на која како солистка ќе настапи исклучителната виолинистка Ајман Мусахоџаева од Казахстан. Диригент е Сашо Татарчевски, а на програмата се Концертот за виолина и оркестар од Менделсон и Симфонијата број 96 „Чудо“ од Хајдн.
Музиката на германскиот композитор Феликс Менделсон (1809-1847) е совршен микс на класичната пропорционалност со романтичарската жестокост. Неговиот музички стил е оригинален, но не и радикален. Концертот за виолина и оркестар во е-мол, оп.64 е едно од најпознатите негови дела и еден од омилените во солистичкиот репертоар. Станува збор за големо оркестарско дело кое Менделсон го пишувал шест години. Му го посветил на Фердинанд Давид, близок пријател и концерт мајстор во оркестарот во Лајпциг. Додека го пишувал бил во постојан контакт со Давид кој му дал многу сугестии. Овој концерт е еден од најизведуваните дела во виолинскиот репетоар, и бил инспирација за многу други композитори.
Јозеф Хајдн (1732-1809) е австриски композитор и една од најзначајните фигури во развојот на класичниот музички стил во 18 век. Тој ги поставил формата и стилот на симфонијата и гудачкиот квартет. Затоа го викаат и „татко на симфонијата“ и „татко на гудачкиот квартет“. Тоа што со години живеел како дворски музичар кај богатото семејство Естерхази, како што самиот велел „го направило да биде оригинален, бидејќи не ги следел тогашните трендови во музиката“. Му бил пријател и ментор на Моцарт и тутор на Бетовен. Симфонијата број 96 во Де-дур ја завршил во 1791 година како дел од симфониите кои ги создал пред неговото прво патување во Лондон. Првпат била изведена во Лондон на 11 март 1791 година. Иако е четврта од дванаесетте Лондонски симфонии (93-104) таа била прва напишана и изведена. Позната е и како симфонија „Чудо“ зошто за време на премиерата се откачил еден од лустерите во салата. За среќа, лустерот паднал откако завршила изведбата, а публиката аплаудирала пред самата сцена.
Виолинистката Ајман Мусахоџаева од Казахстан е на листата на исклучителни музичари на 20 -тиот век која ја направи Енциклопедијата на универзитетот во Кембриџ, а од биографскиот центар на овој угледен универзитет ја доби и титулата „Интернационален уметник за 2003 година“. Мусахоџаева е и „Уметник на мирот“ на УНЕСКО, а наградена е од претседателот на Италија и од Ватикан за своите уметнички достигнувања.
Соработувала со музичари како Миша Мајски, Бруно Канино, Виктор Третјаков, Владимир Спиваков и многу други. Зад себе има неколку це-деа, меѓу кои и за „Дојче грамофон“ со пијанистот Павел Гиљов, и со Виенската филхармонија. Како солистка настапувала со Виенската филхармонија, Ројал симфони оркестра, Синфонико ди Рома, Националниот симфониски оркестар на Русија, Европскиот симфониски оркестар и други ансамбли под диригентската палка на Владимир Федосејев, Валери Гергиев, Владимир Ашкенази, Михаил Плетнев, Пол Коган, Владимир Пиаваков, Михаил Јуровски, Фуат Мансуров и други.
Свири на виолина „Страдивариус“ од 1732 година.
Сашо Татарчевски е роден во Битола каде се здобива со основно и средно музичко образование. Дипломира и магистрира на ФМУ Скопје на катедрите за хорско и оркестарско диригирање а посетува и мајсторски курсеви во Њујорк, Рим, Москва, Берлин, Фиренца, Санкт Петербург и Сартеано.
Настапувал со различни ансамбли вклучувајќи ги Македонската филхармонија, Оркестарот на МОБ, Симфонискиот оркестар на ИКО – Рим, Симфонискиот оркестар на Ермитаж од Санкт Петербург, Битолскиот камерен оркестар, Битолската опера, Симфонискиот оркестар на Битолско културно лето, Солисти на ФМУ, Симфонискиот оркестар на ФМУ, ансамблите за современа музика „Алеа“ и „КонТемпора“, Мандолинскиот оркестар при МКЦ и други камерни и симфониски состави. Во моментов работи како професор на ФМУ по група предмети од областа на диригирањето и диригент на симфонискиот оркестар и мешаниот хор „Драган Шуплевски“, како и уметнички раководител на Женскиот младински хор при МКЦ и професионалниот мешан хор „Про Арс“.